магістрату́ра
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
магістрату́ра |
магістрату́ры |
Р. |
магістрату́ры |
магістрату́р |
Д. |
магістрату́ры |
магістрату́рам |
В. |
магістрату́ру |
магістрату́ры |
Т. |
магістрату́рай магістрату́раю |
магістрату́рамі |
М. |
магістрату́ры |
магістрату́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
магістра́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
магістра́цкі |
магістра́цкая |
магістра́цкае |
магістра́цкія |
Р. |
магістра́цкага |
магістра́цкай магістра́цкае |
магістра́цкага |
магістра́цкіх |
Д. |
магістра́цкаму |
магістра́цкай |
магістра́цкаму |
магістра́цкім |
В. |
магістра́цкі (неадуш.) магістра́цкага (адуш.) |
магістра́цкую |
магістра́цкае |
магістра́цкія (неадуш.) магістра́цкіх (адуш.) |
Т. |
магістра́цкім |
магістра́цкай магістра́цкаю |
магістра́цкім |
магістра́цкімі |
М. |
магістра́цкім |
магістра́цкай |
магістра́цкім |
магістра́цкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
магі́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
магі́чна |
магі́чней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
магі́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
магі́чнасць |
Р. |
магі́чнасці |
Д. |
магі́чнасці |
В. |
магі́чнасць |
Т. |
магі́чнасцю |
М. |
магі́чнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
магі́чны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
магі́чны |
магі́чная |
магі́чнае |
магі́чныя |
Р. |
магі́чнага |
магі́чнай магі́чнае |
магі́чнага |
магі́чных |
Д. |
магі́чнаму |
магі́чнай |
магі́чнаму |
магі́чным |
В. |
магі́чны (неадуш.) магі́чнага (адуш.) |
магі́чную |
магі́чнае |
магі́чныя (неадуш.) магі́чных (адуш.) |
Т. |
магі́чным |
магі́чнай магі́чнаю |
магі́чным |
магі́чнымі |
М. |
магі́чным |
магі́чнай |
магі́чным |
магі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
магі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
магі́чны |
магі́чная |
магі́чнае |
магі́чныя |
Р. |
магі́чнага |
магі́чнай магі́чнае |
магі́чнага |
магі́чных |
Д. |
магі́чнаму |
магі́чнай |
магі́чнаму |
магі́чным |
В. |
магі́чны (неадуш.) магі́чнага (адуш.) |
магі́чную |
магі́чнае |
магі́чныя (неадуш.) магі́чных (адуш.) |
Т. |
магі́чным |
магі́чнай магі́чнаю |
магі́чным |
магі́чнымі |
М. |
магі́чным |
магі́чнай |
магі́чным |
магі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ма́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
ма́гія |
Р. |
ма́гіі |
Д. |
ма́гіі |
В. |
ма́гію |
Т. |
ма́гіяй ма́гіяю |
М. |
ма́гіі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.