навя́заны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
навя́заны |
навя́заная |
навя́занае |
навя́заныя |
| Р. |
навя́занага |
навя́занай навя́занае |
навя́занага |
навя́заных |
| Д. |
навя́занаму |
навя́занай |
навя́занаму |
навя́заным |
| В. |
навя́заны (неадуш.) навя́занага (адуш.) |
навя́заную |
навя́занае |
навя́заныя (неадуш.) навя́заных (адуш.) |
| Т. |
навя́заным |
навя́занай навя́занаю |
навя́заным |
навя́занымі |
| М. |
навя́заным |
навя́занай |
навя́заным |
навя́заных |
Кароткая форма: навя́зана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
навяза́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
навяжу́ся |
навя́жамся |
| 2-я ас. |
навя́жашся |
навя́жацеся |
| 3-я ас. |
навя́жацца |
навя́жуцца |
| Прошлы час |
| м. |
навяза́ўся |
навяза́ліся |
| ж. |
навяза́лася |
| н. |
навяза́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
навяжы́ся |
навяжы́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
навяза́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
навяза́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
навяжу́ |
навя́жам |
| 2-я ас. |
навя́жаш |
навя́жаце |
| 3-я ас. |
навя́жа |
навя́жуць |
| Прошлы час |
| м. |
навяза́ў |
навяза́лі |
| ж. |
навяза́ла |
| н. |
навяза́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
навяжы́ |
навяжы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
навяза́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
навя́званне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
навя́званне |
| Р. |
навя́звання |
| Д. |
навя́званню |
| В. |
навя́званне |
| Т. |
навя́званнем |
| М. |
навя́званні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
навя́звацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
навя́зваюся |
навя́зваемся |
| 2-я ас. |
навя́зваешся |
навя́зваецеся |
| 3-я ас. |
навя́зваецца |
навя́зваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
навя́зваўся |
навя́зваліся |
| ж. |
навя́звалася |
| н. |
навя́звалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
навя́звайся |
навя́звайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
навя́зваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
навя́зваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
навя́зваю |
навя́зваем |
| 2-я ас. |
навя́зваеш |
навя́зваеце |
| 3-я ас. |
навя́звае |
навя́зваюць |
| Прошлы час |
| м. |
навя́зваў |
навя́звалі |
| ж. |
навя́звала |
| н. |
навя́звала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
навя́звай |
навя́звайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
навя́зваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Навя́зкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Навя́зкі |
| Р. |
Навя́зак Навя́зкаў |
| Д. |
Навя́зкам |
| В. |
Навя́зкі |
| Т. |
Навя́зкамі |
| М. |
Навя́зках |
навя́злівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
навя́злівасць |
| Р. |
навя́злівасці |
| Д. |
навя́злівасці |
| В. |
навя́злівасць |
| Т. |
навя́злівасцю |
| М. |
навя́злівасці |
Крыніцы:
piskunou2012.