прэцэсі́раваць
‘зрушвацца паводле восі аб'екта, які варочаецца’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
прэцэсі́руе |
прэцэсі́руюць |
| Прошлы час |
| м. |
прэцэсі́раваў |
прэцэсі́равалі |
| ж. |
прэцэсі́равала |
| н. |
прэцэсі́равала |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прэцэсі́руючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
прэцэ́сія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прэцэ́сія |
| Р. |
прэцэ́сіі |
| Д. |
прэцэ́сіі |
| В. |
прэцэ́сію |
| Т. |
прэцэ́сіяй прэцэ́сіяю |
| М. |
прэцэ́сіі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прэ́ч
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| прэ́ч |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прэюды́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прэюды́цыя |
прэюды́цыі |
| Р. |
прэюды́цыі |
прэюды́цый |
| Д. |
прэюды́цыі |
прэюды́цыям |
| В. |
прэюды́цыю |
прэюды́цыі |
| Т. |
прэюды́цыяй прэюды́цыяю |
прэюды́цыямі |
| М. |
прэюды́цыі |
прэюды́цыях |
Крыніцы:
piskunou2012.
прэюдыцыя́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прэюдыцыя́льнасць |
| Р. |
прэюдыцыя́льнасці |
| Д. |
прэюдыцыя́льнасці |
| В. |
прэюдыцыя́льнасць |
| Т. |
прэюдыцыя́льнасцю |
| М. |
прэюдыцыя́льнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.