крыву́лечка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
крыву́лечка |
крыву́лечкі |
| Р. |
крыву́лечкі |
крыву́лечак |
| Д. |
крыву́лечцы |
крыву́лечкам |
| В. |
крыву́лечку |
крыву́лечкі |
| Т. |
крыву́лечкай крыву́лечкаю |
крыву́лечкамі |
| М. |
крыву́лечцы |
крыву́лечках |
Крыніцы:
piskunou2012.
крыву́ліна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
крыву́ліна |
крыву́ліны |
| Р. |
крыву́ліны |
крыву́лін |
| Д. |
крыву́ліне |
крыву́лінам |
| В. |
крыву́ліну |
крыву́ліны |
| Т. |
крыву́лінай крыву́лінаю |
крыву́лінамі |
| М. |
крыву́ліне |
крыву́лінах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Крыву́ліна
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Крыву́ліна |
| Р. |
Крыву́ліна |
| Д. |
Крыву́ліну |
| В. |
Крыву́ліна |
| Т. |
Крыву́лінам |
| М. |
Крыву́ліне |
крыву́лінка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
крыву́лінка |
крыву́лінкі |
| Р. |
крыву́лінкі |
крыву́лінак |
| Д. |
крыву́лінцы |
крыву́лінкам |
| В. |
крыву́лінку |
крыву́лінкі |
| Т. |
крыву́лінкай крыву́лінкаю |
крыву́лінкамі |
| М. |
крыву́лінцы |
крыву́лінках |
Крыніцы:
piskunou2012.
крыву́ліца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
крыву́ліца |
крыву́ліцы |
| Р. |
крыву́ліцы |
крыву́ліц |
| Д. |
крыву́ліцы |
крыву́ліцам |
| В. |
крыву́ліцу |
крыву́ліцы |
| Т. |
крыву́ліцай крыву́ліцаю |
крыву́ліцамі |
| М. |
крыву́ліцы |
крыву́ліцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
крыву́ліцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
крыву́люся |
крыву́лімся |
| 2-я ас. |
крыву́лішся |
крыву́ліцеся |
| 3-я ас. |
крыву́ліцца |
крыву́ляцца |
| Прошлы час |
| м. |
крыву́ліўся |
крыву́ліліся |
| ж. |
крыву́лілася |
| н. |
крыву́лілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
крыву́лься |
крыву́льцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
крыву́лячыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
крыву́ліць
‘ісці, кульгаючы’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
крыву́лю |
крыву́лім |
| 2-я ас. |
крыву́ліш |
крыву́ліце |
| 3-я ас. |
крыву́ліць |
крыву́ляць |
| Прошлы час |
| м. |
крыву́ліў |
крыву́лілі |
| ж. |
крыву́ліла |
| н. |
крыву́ліла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
крыву́ль |
крыву́льце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
крыву́лячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Крыву́лічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Крыву́лічы |
| Р. |
Крыву́ліч Крыву́лічаў |
| Д. |
Крыву́лічам |
| В. |
Крыву́лічы |
| Т. |
Крыву́лічамі |
| М. |
Крыву́лічах |