гры́мнуцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
гры́мнуся |
гры́мнемся |
2-я ас. |
гры́мнешся |
гры́мнецеся |
3-я ас. |
гры́мнецца |
гры́мнуцца |
Прошлы час |
м. |
гры́мнуўся |
гры́мнуліся |
ж. |
гры́мнулася |
н. |
гры́мнулася |
Загадны лад |
2-я ас. |
гры́мніся |
гры́мніцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
гры́мнуўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гры́мнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
гры́мну |
гры́мнем |
2-я ас. |
гры́мнеш |
гры́мнеце |
3-я ас. |
гры́мне |
гры́мнуць |
Прошлы час |
м. |
гры́мнуў |
гры́мнулі |
ж. |
гры́мнула |
н. |
гры́мнула |
Загадны лад |
2-я ас. |
гры́мні |
гры́мніце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
гры́мнуўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
грымо́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
грымо́та |
грымо́ты |
Р. |
грымо́ты |
грымо́т |
Д. |
грымо́це |
грымо́там |
В. |
грымо́ту |
грымо́ты |
Т. |
грымо́тай грымо́таю |
грымо́тамі |
М. |
грымо́це |
грымо́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
грымо́тнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
грымо́тнасць |
Р. |
грымо́тнасці |
Д. |
грымо́тнасці |
В. |
грымо́тнасць |
Т. |
грымо́тнасцю |
М. |
грымо́тнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
грымо́тнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
грымо́тнік |
Р. |
грымо́тніку |
Д. |
грымо́тніку |
В. |
грымо́тнік |
Т. |
грымо́тнікам |
М. |
грымо́тніку |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
грымо́тны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
грымо́тны |
грымо́тная |
грымо́тнае |
грымо́тныя |
Р. |
грымо́тнага |
грымо́тнай грымо́тнае |
грымо́тнага |
грымо́тных |
Д. |
грымо́тнаму |
грымо́тнай |
грымо́тнаму |
грымо́тным |
В. |
грымо́тны (неадуш.) грымо́тнага (адуш.) |
грымо́тную |
грымо́тнае |
грымо́тныя (неадуш.) грымо́тных (адуш.) |
Т. |
грымо́тным |
грымо́тнай грымо́тнаю |
грымо́тным |
грымо́тнымі |
М. |
грымо́тным |
грымо́тнай |
грымо́тным |
грымо́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
грымо́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
грымо́тны |
грымо́тная |
грымо́тнае |
грымо́тныя |
Р. |
грымо́тнага |
грымо́тнай грымо́тнае |
грымо́тнага |
грымо́тных |
Д. |
грымо́тнаму |
грымо́тнай |
грымо́тнаму |
грымо́тным |
В. |
грымо́тны (неадуш.) грымо́тнага (адуш.) |
грымо́тную |
грымо́тнае |
грымо́тныя (неадуш.) грымо́тных (адуш.) |
Т. |
грымо́тным |
грымо́тнай грымо́тнаю |
грымо́тным |
грымо́тнымі |
М. |
грымо́тным |
грымо́тнай |
грымо́тным |
грымо́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.