Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеілмнортуцэ’

хеўсу́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хеўсу́рскі хеўсу́рская хеўсу́рскае хеўсу́рскія
Р. хеўсу́рскага хеўсу́рскай
хеўсу́рскае		 хеўсу́рскага хеўсу́рскіх
Д. хеўсу́рскаму хеўсу́рскай хеўсу́рскаму хеўсу́рскім
В. хеўсу́рскі (неадуш.)
хеўсу́рскага (адуш.)		 хеўсу́рскую хеўсу́рскае хеўсу́рскія (неадуш.)
хеўсу́рскіх (адуш.)
Т. хеўсу́рскім хеўсу́рскай
хеўсу́рскаю		 хеўсу́рскім хеўсу́рскімі
М. хеўсу́рскім хеўсу́рскай хеўсу́рскім хеўсу́рскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

хе́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хе́цкі хе́цкая хе́цкае хе́цкія
Р. хе́цкага хе́цкай
хе́цкае		 хе́цкага хе́цкіх
Д. хе́цкаму хе́цкай хе́цкаму хе́цкім
В. хе́цкі (неадуш.)
хе́цкага (адуш.)		 хе́цкую хе́цкае хе́цкія (неадуш.)
хе́цкіх (адуш.)
Т. хе́цкім хе́цкай
хе́цкаю		 хе́цкім хе́цкімі
М. хе́цкім хе́цкай хе́цкім хе́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

хешы́раванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хешы́раванне хешы́раванні
Р. хешы́равання хешы́раванняў
Д. хешы́раванню хешы́раванням
В. хешы́раванне хешы́раванні
Т. хешы́раваннем хешы́раваннямі
М. хешы́раванні хешы́раваннях

Крыніцы: piskunou2012.

хеш-адраса́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. хеш-адраса́цыя
Р. хеш-адраса́цыі
Д. хеш-адраса́цыі
В. хеш-адраса́цыю
Т. хеш-адраса́цыяй
хеш-адраса́цыяю
М. хеш-адраса́цыі

Крыніцы: piskunou2012.

хеш-фу́нкцыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. хеш-фу́нкцыя хеш-фу́нкцыі
Р. хеш-фу́нкцыі хеш-фу́нкцый
Д. хеш-фу́нкцыі хеш-фу́нкцыям
В. хеш-фу́нкцыю хеш-фу́нкцыі
Т. хеш-фу́нкцыяй
хеш-фу́нкцыяю		 хеш-фу́нкцыямі
М. хеш-фу́нкцыі хеш-фу́нкцыях

Крыніцы: piskunou2012.

хе-хе́

выклічнік

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

хе-хе-хе́

выклічнік

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

хі́

выклічнік

Крыніцы: piskunou2012.

хі́б

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хі́б хібы́
Р. хі́ба хібо́ў
Д. хі́бу хіба́м
В. хі́б хібы́
Т. хі́бам хіба́мі
М. хі́бе хіба́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хіба́

злучнік, падпарадкавальны

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996.