вы́цкаваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́цкую |
вы́цкуем |
| 2-я ас. |
вы́цкуеш |
вы́цкуеце |
| 3-я ас. |
вы́цкуе |
вы́цкуюць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́цкаваў |
вы́цкавалі |
| ж. |
вы́цкавала |
| н. |
вы́цкавала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́цкуй |
вы́цкуйце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́цкаваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
выцко́ўвацца
дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
выцко́ўваецца |
выцко́ўваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
выцко́ўваўся |
выцко́ўваліся |
| ж. |
выцко́ўвалася |
| н. |
выцко́ўвалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
выцко́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
выцко́ўваю |
выцко́ўваем |
| 2-я ас. |
выцко́ўваеш |
выцко́ўваеце |
| 3-я ас. |
выцко́ўвае |
выцко́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
выцко́ўваў |
выцко́ўвалі |
| ж. |
выцко́ўвала |
| н. |
выцко́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
выцко́ўвай |
выцко́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
выцко́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
вы́цмыгаць
‘абабегаць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́цмыгаю |
вы́цмыгаем |
| 2-я ас. |
вы́цмыгаеш |
вы́цмыгаеце |
| 3-я ас. |
вы́цмыгае |
вы́цмыгаюць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́цмыгаў |
вы́цмыгалі |
| ж. |
вы́цмыгала |
| н. |
вы́цмыгала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́цмыгай |
вы́цмыгайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́цмыгаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
выцмы́гванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
выцмы́гванне |
| Р. |
выцмы́гвання |
| Д. |
выцмы́гванню |
| В. |
выцмы́гванне |
| Т. |
выцмы́гваннем |
| М. |
выцмы́гванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
выцмы́гваць
‘выбягаць, выскокваць’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
выцмы́гваю |
выцмы́гваем |
| 2-я ас. |
выцмы́гваеш |
выцмы́гваеце |
| 3-я ас. |
выцмы́гвае |
выцмы́гваюць |
| Прошлы час |
| м. |
выцмы́гваў |
выцмы́гвалі |
| ж. |
выцмы́гвала |
| н. |
выцмы́гвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
выцмы́гвай |
выцмы́гвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
выцмы́гваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́цмыгнуць
‘выбегчы, выскачыць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́цмыгну |
вы́цмыгнем |
| 2-я ас. |
вы́цмыгнеш |
вы́цмыгнеце |
| 3-я ас. |
вы́цмыгне |
вы́цмыгнуць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́цмыгнуў |
вы́цмыгнулі |
| ж. |
вы́цмыгнула |
| н. |
вы́цмыгнула |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́цмыгні |
вы́цмыгніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́цмыгнуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́цубіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́цублю |
вы́цубім |
| 2-я ас. |
вы́цубіш |
вы́цубіце |
| 3-я ас. |
вы́цубіць |
вы́цубяць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́цубіў |
вы́цубілі |
| ж. |
вы́цубіла |
| н. |
вы́цубіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́цубі |
вы́цубіце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́цубіўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́цуджаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́цуджаны |
вы́цуджаная |
вы́цуджанае |
вы́цуджаныя |
| Р. |
вы́цуджанага |
вы́цуджанай вы́цуджанае |
вы́цуджанага |
вы́цуджаных |
| Д. |
вы́цуджанаму |
вы́цуджанай |
вы́цуджанаму |
вы́цуджаным |
| В. |
вы́цуджаны (неадуш.) вы́цуджанага (адуш.) |
вы́цуджаную |
вы́цуджанае |
вы́цуджаныя (неадуш.) вы́цуджаных (адуш.) |
| Т. |
вы́цуджаным |
вы́цуджанай вы́цуджанаю |
вы́цуджаным |
вы́цуджанымі |
| М. |
вы́цуджаным |
вы́цуджанай |
вы́цуджаным |
вы́цуджаных |
Крыніцы:
piskunou2012.