прышыва́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прышыва́ю |
прышыва́ем |
| 2-я ас. |
прышыва́еш |
прышыва́еце |
| 3-я ас. |
прышыва́е |
прышыва́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прышыва́ў |
прышыва́лі |
| ж. |
прышыва́ла |
| н. |
прышыва́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прышыва́й |
прышыва́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прышыва́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прышы́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прышы́ты |
прышы́тая |
прышы́тае |
прышы́тыя |
| Р. |
прышы́тага |
прышы́тай прышы́тае |
прышы́тага |
прышы́тых |
| Д. |
прышы́таму |
прышы́тай |
прышы́таму |
прышы́тым |
| В. |
прышы́ты (неадуш.) прышы́тага (адуш.) |
прышы́тую |
прышы́тае |
прышы́тыя (неадуш.) прышы́тых (адуш.) |
| Т. |
прышы́тым |
прышы́тай прышы́таю |
прышы́тым |
прышы́тымі |
| М. |
прышы́тым |
прышы́тай |
прышы́тым |
прышы́тых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прышы́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прышы́ты |
прышы́тая |
прышы́тае |
прышы́тыя |
| Р. |
прышы́тага |
прышы́тай прышы́тае |
прышы́тага |
прышы́тых |
| Д. |
прышы́таму |
прышы́тай |
прышы́таму |
прышы́тым |
| В. |
прышы́ты (неадуш.) прышы́тага (адуш.) |
прышы́тую |
прышы́тае |
прышы́тыя (неадуш.) прышы́тых (адуш.) |
| Т. |
прышы́тым |
прышы́тай прышы́таю |
прышы́тым |
прышы́тымі |
| М. |
прышы́тым |
прышы́тай |
прышы́тым |
прышы́тых |
Кароткая форма: прышы́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прышы́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прышы́ўка |
прышы́ўкі |
| Р. |
прышы́ўкі |
прышы́вак |
| Д. |
прышы́ўцы |
прышы́ўкам |
| В. |
прышы́ўку |
прышы́ўкі |
| Т. |
прышы́ўкай прышы́ўкаю |
прышы́ўкамі |
| М. |
прышы́ўцы |
прышы́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прышыўны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прышыўны́ |
прышыўна́я |
прышыўно́е |
прышыўны́я |
| Р. |
прышыўно́га |
прышыўно́й прышыўно́е |
прышыўно́га |
прышыўны́х |
| Д. |
прышыўно́му |
прышыўно́й |
прышыўно́му |
прышыўны́м |
| В. |
прышыўны́ (неадуш.) прышыўно́га (адуш.) |
прышыўну́ю |
прышыўно́е |
прышыўны́я (неадуш.) прышыўны́х (адуш.) |
| Т. |
прышыўны́м |
прышыўно́й прышыўно́ю |
прышыўны́м |
прышыўны́мі |
| М. |
прышыўны́м |
прышыўно́й |
прышыўны́м |
прышыўны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прышы́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
прышы́ецца |
прышы́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
прышы́ўся |
прышы́ліся |
| ж. |
прышы́лася |
| н. |
прышы́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прышы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прышы́ю |
прышы́ем |
| 2-я ас. |
прышы́еш |
прышы́еце |
| 3-я ас. |
прышы́е |
прышы́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прышы́ў |
прышы́лі |
| ж. |
прышы́ла |
| н. |
прышы́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прышы́й |
прышы́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прышы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прышэ́лец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прышэ́лец |
прышэ́льцы |
| Р. |
прышэ́льца |
прышэ́льцаў |
| Д. |
прышэ́льцу |
прышэ́льцам |
| В. |
прышэ́льца |
прышэ́льцаў |
| Т. |
прышэ́льцам |
прышэ́льцамі |
| М. |
прышэ́льцу |
прышэ́льцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прышэ́ліца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прышэ́ліца |
прышэ́ліцы |
| Р. |
прышэ́ліцы |
прышэ́ліц |
| Д. |
прышэ́ліцы |
прышэ́ліцам |
| В. |
прышэ́ліцу |
прышэ́ліц |
| Т. |
прышэ́ліцай прышэ́ліцаю |
прышэ́ліцамі |
| М. |
прышэ́ліцы |
прышэ́ліцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
прышэ́пт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прышэ́пт |
прышэ́пты |
| Р. |
прышэ́пту |
прышэ́птаў |
| Д. |
прышэ́пту |
прышэ́птам |
| В. |
прышэ́пт |
прышэ́пты |
| Т. |
прышэ́птам |
прышэ́птамі |
| М. |
прышэ́пце |
прышэ́птах |
Крыніцы:
piskunou2012.