імплікава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
імплікава́ны |
імплікава́ная |
імплікава́нае |
імплікава́ныя |
| Р. |
імплікава́нага |
імплікава́най
імплікава́нае |
імплікава́нага |
імплікава́ных |
| Д. |
імплікава́наму |
імплікава́най |
імплікава́наму |
імплікава́ным |
| В. |
імплікава́ны (неадуш.)
імплікава́нага (адуш.) |
імплікава́ную |
імплікава́нае |
імплікава́ныя (неадуш.)
імплікава́ных (адуш.) |
| Т. |
імплікава́ным |
імплікава́най
імплікава́наю |
імплікава́ным |
імплікава́нымі |
| М. |
імплікава́ным |
імплікава́най |
імплікава́ным |
імплікава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
імплікава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
імплікава́ны |
імплікава́ная |
імплікава́нае |
імплікава́ныя |
| Р. |
імплікава́нага |
імплікава́най
імплікава́нае |
імплікава́нага |
імплікава́ных |
| Д. |
імплікава́наму |
імплікава́най |
імплікава́наму |
імплікава́ным |
| В. |
імплікава́ны (неадуш.)
імплікава́нага (адуш.) |
імплікава́ную |
імплікава́нае |
імплікава́ныя (неадуш.)
імплікава́ных (адуш.) |
| Т. |
імплікава́ным |
імплікава́най
імплікава́наю |
імплікава́ным |
імплікава́нымі |
| М. |
імплікава́ным |
імплікава́най |
імплікава́ным |
імплікава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
імплікава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
імпліку́ецца |
імпліку́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
імплікава́ўся |
імплікава́ліся |
| ж. |
імплікава́лася |
| н. |
імплікава́лася |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
імпліку́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
імплікава́ць
‘пацягнуць (цягнуць) за сабой што-небудзь, мець вынікам што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
імпліку́ю |
імпліку́ем |
| 2-я ас. |
імпліку́еш |
імпліку́еце |
| 3-я ас. |
імпліку́е |
імпліку́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
імплікава́ў |
імплікава́лі |
| ж. |
імплікава́ла |
| н. |
імплікава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
імпліку́й |
імпліку́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
імпліку́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
імплікава́ць
‘пацягнуць (цягнуць) за сабой што-небудзь, мець вынікам што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
імпліку́ю |
імпліку́ем |
| 2-я ас. |
імпліку́еш |
імпліку́еце |
| 3-я ас. |
імпліку́е |
імпліку́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
імплікава́ў |
імплікава́лі |
| ж. |
імплікава́ла |
| н. |
імплікава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
імпліку́й |
імпліку́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
імплікава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
імплікацы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
імплікацы́йны |
імплікацы́йная |
імплікацы́йнае |
імплікацы́йныя |
| Р. |
імплікацы́йнага |
імплікацы́йнай
імплікацы́йнае |
імплікацы́йнага |
імплікацы́йных |
| Д. |
імплікацы́йнаму |
імплікацы́йнай |
імплікацы́йнаму |
імплікацы́йным |
| В. |
імплікацы́йны (неадуш.)
імплікацы́йнага (адуш.) |
імплікацы́йную |
імплікацы́йнае |
імплікацы́йныя (неадуш.)
імплікацы́йных (адуш.) |
| Т. |
імплікацы́йным |
імплікацы́йнай
імплікацы́йнаю |
імплікацы́йным |
імплікацы́йнымі |
| М. |
імплікацы́йным |
імплікацы́йнай |
імплікацы́йным |
імплікацы́йных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
імпліка́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
імпліка́цыя |
імпліка́цыі |
| Р. |
імпліка́цыі |
імпліка́цый |
| Д. |
імпліка́цыі |
імпліка́цыям |
| В. |
імпліка́цыю |
імпліка́цыі |
| Т. |
імпліка́цыяй
імпліка́цыяю |
імпліка́цыямі |
| М. |
імпліка́цыі |
імпліка́цыях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
імпліцы́тна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| імпліцы́тна |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
імпліцы́тнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
імпліцы́тнасць |
імпліцы́тнасці |
| Р. |
імпліцы́тнасці |
імпліцы́тнасцяў
імпліцы́тнасцей |
| Д. |
імпліцы́тнасці |
імпліцы́тнасцям |
| В. |
імпліцы́тнасць |
імпліцы́тнасці |
| Т. |
імпліцы́тнасцю |
імпліцы́тнасцямі |
| М. |
імпліцы́тнасці |
імпліцы́тнасцях |
Крыніцы:
piskunou2012.
імпліцы́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
імпліцы́тны |
імпліцы́тная |
імпліцы́тнае |
імпліцы́тныя |
| Р. |
імпліцы́тнага |
імпліцы́тнай
імпліцы́тнае |
імпліцы́тнага |
імпліцы́тных |
| Д. |
імпліцы́тнаму |
імпліцы́тнай |
імпліцы́тнаму |
імпліцы́тным |
| В. |
імпліцы́тны (неадуш.)
імпліцы́тнага (адуш.) |
імпліцы́тную |
імпліцы́тнае |
імпліцы́тныя (неадуш.)
імпліцы́тных (адуш.) |
| Т. |
імпліцы́тным |
імпліцы́тнай
імпліцы́тнаю |
імпліцы́тным |
імпліцы́тнымі |
| М. |
імпліцы́тным |
імпліцы́тнай |
імпліцы́тным |
імпліцы́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.