прыштуко́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыштуко́ваны |
прыштуко́ваная |
прыштуко́ванае |
прыштуко́ваныя |
| Р. |
прыштуко́ванага |
прыштуко́ванай прыштуко́ванае |
прыштуко́ванага |
прыштуко́ваных |
| Д. |
прыштуко́ванаму |
прыштуко́ванай |
прыштуко́ванаму |
прыштуко́ваным |
| В. |
прыштуко́ваны прыштуко́ванага |
прыштуко́ваную |
прыштуко́ванае |
прыштуко́ваныя прыштуко́ваных |
| Т. |
прыштуко́ваным |
прыштуко́ванай прыштуко́ванаю |
прыштуко́ваным |
прыштуко́ванымі |
| М. |
прыштуко́ваным |
прыштуко́ванай |
прыштуко́ваным |
прыштуко́ваных |
Кароткая форма: прыштуко́вана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
прыштуко́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прыштуко́ўванне |
| Р. |
прыштуко́ўвання |
| Д. |
прыштуко́ўванню |
| В. |
прыштуко́ўванне |
| Т. |
прыштуко́ўваннем |
| М. |
прыштуко́ўванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
прыштуко́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
прыштуко́ўваецца |
прыштуко́ўваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
прыштуко́ўваўся |
прыштуко́ўваліся |
| ж. |
прыштуко́ўвалася |
| н. |
прыштуко́ўвалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
прыштуко́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыштуко́ўваю |
прыштуко́ўваем |
| 2-я ас. |
прыштуко́ўваеш |
прыштуко́ўваеце |
| 3-я ас. |
прыштуко́ўвае |
прыштуко́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
прыштуко́ўваў |
прыштуко́ўвалі |
| ж. |
прыштуко́ўвала |
| н. |
прыштуко́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыштуко́ўвай |
прыштуко́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыштуко́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
прыштуко́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прыштуко́ўка |
| Р. |
прыштуко́ўкі |
| Д. |
прыштуко́ўцы |
| В. |
прыштуко́ўку |
| Т. |
прыштуко́ўкай прыштуко́ўкаю |
| М. |
прыштуко́ўцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
прышту́рхаць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прышту́рхаю |
прышту́рхаем |
| 2-я ас. |
прышту́рхаеш |
прышту́рхаеце |
| 3-я ас. |
прышту́рхае |
прышту́рхаюць |
| Прошлы час |
| м. |
прышту́рхаў |
прышту́рхалі |
| ж. |
прышту́рхала |
| н. |
прышту́рхала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прышту́рхай |
прышту́рхайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прышту́рхаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
прышука́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прышука́ны |
прышука́ная |
прышука́нае |
прышука́ныя |
| Р. |
прышука́нага |
прышука́най прышука́нае |
прышука́нага |
прышука́ных |
| Д. |
прышука́наму |
прышука́най |
прышука́наму |
прышука́ным |
| В. |
прышука́ны (неадуш.) прышука́нага (адуш.) |
прышука́ную |
прышука́нае |
прышука́ныя (неадуш.) прышука́ных (адуш.) |
| Т. |
прышука́ным |
прышука́най прышука́наю |
прышука́ным |
прышука́нымі |
| М. |
прышука́ным |
прышука́най |
прышука́ным |
прышука́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
прышука́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прышука́ю |
прышука́ем |
| 2-я ас. |
прышука́еш |
прышука́еце |
| 3-я ас. |
прышука́е |
прышука́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прышука́ў |
прышука́лі |
| ж. |
прышука́ла |
| н. |
прышука́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прышука́й |
прышука́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прышука́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
прышу́кванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прышу́кванне |
| Р. |
прышу́квання |
| Д. |
прышу́кванню |
| В. |
прышу́кванне |
| Т. |
прышу́кваннем |
| М. |
прышу́кванні |
Крыніцы:
piskunou2012.