рэлятывісты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рэлятывісты́чны |
рэлятывісты́чная |
рэлятывісты́чнае |
рэлятывісты́чныя |
| Р. |
рэлятывісты́чнага |
рэлятывісты́чнай рэлятывісты́чнае |
рэлятывісты́чнага |
рэлятывісты́чных |
| Д. |
рэлятывісты́чнаму |
рэлятывісты́чнай |
рэлятывісты́чнаму |
рэлятывісты́чным |
| В. |
рэлятывісты́чны (неадуш.) рэлятывісты́чнага (адуш.) |
рэлятывісты́чную |
рэлятывісты́чнае |
рэлятывісты́чныя (неадуш.) рэлятывісты́чных (адуш.) |
| Т. |
рэлятывісты́чным |
рэлятывісты́чнай рэлятывісты́чнаю |
рэлятывісты́чным |
рэлятывісты́чнымі |
| М. |
рэлятывісты́чным |
рэлятывісты́чнай |
рэлятывісты́чным |
рэлятывісты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
рэлятыві́сцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рэлятыві́сцкі |
рэлятыві́сцкая |
рэлятыві́сцкае |
рэлятыві́сцкія |
| Р. |
рэлятыві́сцкага |
рэлятыві́сцкай рэлятыві́сцкае |
рэлятыві́сцкага |
рэлятыві́сцкіх |
| Д. |
рэлятыві́сцкаму |
рэлятыві́сцкай |
рэлятыві́сцкаму |
рэлятыві́сцкім |
| В. |
рэлятыві́сцкі (неадуш.) рэлятыві́сцкага (адуш.) |
рэлятыві́сцкую |
рэлятыві́сцкае |
рэлятыві́сцкія (неадуш.) рэлятыві́сцкіх (адуш.) |
| Т. |
рэлятыві́сцкім |
рэлятыві́сцкай рэлятыві́сцкаю |
рэлятыві́сцкім |
рэлятыві́сцкімі |
| М. |
рэлятыві́сцкім |
рэлятыві́сцкай |
рэлятыві́сцкім |
рэлятыві́сцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рэляты́ўнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
рэляты́ўнасць |
| Р. |
рэляты́ўнасці |
| Д. |
рэляты́ўнасці |
| В. |
рэляты́ўнасць |
| Т. |
рэляты́ўнасцю |
| М. |
рэляты́ўнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
рэляты́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рэляты́ўны |
рэляты́ўная |
рэляты́ўнае |
рэляты́ўныя |
| Р. |
рэляты́ўнага |
рэляты́ўнай рэляты́ўнае |
рэляты́ўнага |
рэляты́ўных |
| Д. |
рэляты́ўнаму |
рэляты́ўнай |
рэляты́ўнаму |
рэляты́ўным |
| В. |
рэляты́ўны (неадуш.) рэляты́ўнага (адуш.) |
рэляты́ўную |
рэляты́ўнае |
рэляты́ўныя (неадуш.) рэляты́ўных (адуш.) |
| Т. |
рэляты́ўным |
рэляты́ўнай рэляты́ўнаю |
рэляты́ўным |
рэляты́ўнымі |
| М. |
рэляты́ўным |
рэляты́ўнай |
рэляты́ўным |
рэляты́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рэля́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
рэля́цыя |
рэля́цыі |
| Р. |
рэля́цыі |
рэля́цый |
| Д. |
рэля́цыі |
рэля́цыям |
| В. |
рэля́цыю |
рэля́цыі |
| Т. |
рэля́цыяй рэля́цыяю |
рэля́цыямі |
| М. |
рэля́цыі |
рэля́цыях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Рэ́м
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Рэ́м |
| Р. |
Рэ́ма |
| Д. |
Рэ́му |
| В. |
Рэ́м |
| Т. |
Рэ́мам |
| М. |
Рэ́ме |
рэ́ма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
рэ́ма |
| Р. |
рэ́мы |
| Д. |
рэ́ме |
| В. |
рэ́му |
| Т. |
рэ́май рэ́маю |
| М. |
рэ́ме |
Крыніцы:
piskunou2012.
рэмантадзі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
рэмантадзі́н |
| Р. |
рэмантадзі́ну |
| Д. |
рэмантадзі́ну |
| В. |
рэмантадзі́н |
| Т. |
рэмантадзі́нам |
| М. |
рэмантадзі́не |
Крыніцы:
piskunou2012.