рэлятывісты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэлятывісты́чны рэлятывісты́чная рэлятывісты́чнае рэлятывісты́чныя
Р. рэлятывісты́чнага рэлятывісты́чнай
рэлятывісты́чнае		 рэлятывісты́чнага рэлятывісты́чных
Д. рэлятывісты́чнаму рэлятывісты́чнай рэлятывісты́чнаму рэлятывісты́чным
В. рэлятывісты́чны (неадуш.)
рэлятывісты́чнага (адуш.)		 рэлятывісты́чную рэлятывісты́чнае рэлятывісты́чныя (неадуш.)
рэлятывісты́чных (адуш.)
Т. рэлятывісты́чным рэлятывісты́чнай
рэлятывісты́чнаю		 рэлятывісты́чным рэлятывісты́чнымі
М. рэлятывісты́чным рэлятывісты́чнай рэлятывісты́чным рэлятывісты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)