выхва́льваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
выхва́льваю |
выхва́льваем |
| 2-я ас. |
выхва́льваеш |
выхва́льваеце |
| 3-я ас. |
выхва́львае |
выхва́льваюць |
| Прошлы час |
| м. |
выхва́льваў |
выхва́львалі |
| ж. |
выхва́львала |
| н. |
выхва́львала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
выхва́львай |
выхва́львайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
выхва́льваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
выхва́льна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| выхва́льна |
выхва́льней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
выхва́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
выхва́льнік |
выхва́льнікі |
| Р. |
выхва́льніка |
выхва́льнікаў |
| Д. |
выхва́льніку |
выхва́льнікам |
| В. |
выхва́льніка |
выхва́льнікаў |
| Т. |
выхва́льнікам |
выхва́льнікамі |
| М. |
выхва́льніку |
выхва́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
выхва́льны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
выхва́льны |
выхва́льная |
выхва́льнае |
выхва́льныя |
| Р. |
выхва́льнага |
выхва́льнай выхва́льнае |
выхва́льнага |
выхва́льных |
| Д. |
выхва́льнаму |
выхва́льнай |
выхва́льнаму |
выхва́льным |
| В. |
выхва́льны (неадуш.) выхва́льнага (адуш.) |
выхва́льную |
выхва́льнае |
выхва́льныя (неадуш.) выхва́льных (адуш.) |
| Т. |
выхва́льным |
выхва́льнай выхва́льнаю |
выхва́льным |
выхва́льнымі |
| М. |
выхва́льным |
выхва́льнай |
выхва́льным |
выхва́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
выхва́льства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
выхва́льства |
| Р. |
выхва́льства |
| Д. |
выхва́льству |
| В. |
выхва́льства |
| Т. |
выхва́льствам |
| М. |
выхва́льстве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
выхваля́ка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
выхваля́ка |
выхваля́кі |
| Р. |
выхваля́кі |
выхваля́к |
| Д. |
выхваля́цы |
выхваля́кам |
| В. |
выхваля́ку |
выхваля́к |
| Т. |
выхваля́кай выхваля́каю |
выхваля́камі |
| М. |
выхваля́цы |
выхваля́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выхваля́ка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
выхваля́ка |
выхваля́кі |
| Р. |
выхваля́кі |
выхваля́к |
| Д. |
выхваля́ку |
выхваля́кам |
| В. |
выхваля́ку |
выхваля́к |
| Т. |
выхваля́кам |
выхваля́камі |
| М. |
выхваля́ку |
выхваля́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выхваля́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
выхваля́нне |
| Р. |
выхваля́ння |
| Д. |
выхваля́нню |
| В. |
выхваля́нне |
| Т. |
выхваля́ннем |
| М. |
выхваля́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.