вы́хаджаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| вы́хаджаны | вы́хаджаная | вы́хаджанае | вы́хаджаныя | |
| вы́хаджанага | вы́хаджанай вы́хаджанае |
вы́хаджанага | вы́хаджаных | |
| вы́хаджанаму | вы́хаджанай | вы́хаджанаму | вы́хаджаным | |
| вы́хаджаны ( вы́хаджанага ( |
вы́хаджаную | вы́хаджанае | вы́хаджаныя ( вы́хаджаных ( |
|
| вы́хаджаным | вы́хаджанай вы́хаджанаю |
вы́хаджаным | вы́хаджанымі | |
| вы́хаджаным | вы́хаджанай | вы́хаджаным | вы́хаджаных | |
Кароткая форма: вы́хаджана.
Крыніцы:
вы́хадзец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| вы́хадзец | вы́хадцы | |
| вы́хадца | вы́хадцаў | |
| вы́хадцу | вы́хадцам | |
| вы́хадца | вы́хадцаў | |
| вы́хадцам | вы́хадцамі | |
| вы́хадцу | вы́хадцах |
Крыніцы:
вы́хадзіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| - | - | |
| - | - | |
| вы́хадзіцца | вы́хадзяцца | |
| Прошлы час | ||
| вы́хадзіўся | вы́хадзіліся | |
| вы́хадзілася | ||
| вы́хадзілася | ||
Крыніцы:
вы́хадзіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| вы́хаджу | вы́хадзім | |
| вы́хадзіш | вы́хадзіце | |
| вы́хадзіць | вы́хадзяць | |
| Прошлы час | ||
| вы́хадзіў | вы́хадзілі | |
| вы́хадзіла | ||
| вы́хадзіла | ||
| Загадны лад | ||
| вы́хадзі | вы́хадзіце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вы́хадзіўшы | ||
Крыніцы:
вы́хадка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| вы́хадка | вы́хадкі | |
| вы́хадкі | вы́хадак | |
| вы́хадцы | вы́хадкам | |
| вы́хадку | вы́хадкі | |
| вы́хадкай вы́хадкаю |
вы́хадкамі | |
| вы́хадцы | вы́хадках |
Крыніцы:
выхадна́я
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
| выхадна́я | выхадны́я | |
| выхадно́й | выхадны́х | |
| выхадно́й | выхадны́м | |
| выхадну́ю | выхадны́х ( |
|
| выхадно́й выхадно́ю |
выхадны́мі | |
| выхадно́й | выхадны́х |
Крыніцы:
выхадны́
прыметнік, адносны
| выхадны́ | выхадна́я | выхадно́е | выхадны́я | |
| выхадно́га | выхадно́й выхадно́е |
выхадно́га | выхадны́х | |
| выхадно́му | выхадно́й | выхадно́му | выхадны́м | |
| выхадны́ ( выхадно́га ( |
выхадну́ю | выхадно́е | выхадны́я ( выхадны́х ( |
|
| выхадны́м | выхадно́й выхадно́ю |
выхадны́м | выхадны́мі | |
| выхадны́м | выхадно́й | выхадны́м | выхадны́х | |
Крыніцы:
выхадны́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
| выхадны́ | выхадны́я | |
| выхадно́га | выхадны́х | |
| выхадно́му | выхадны́м | |
| выхадно́га ( |
выхадны́х ( |
|
| выхадны́м | выхадны́мі | |
| выхадны́м | выхадны́х |
Крыніцы:
Вы́хадцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Вы́хадцы | |
| Вы́хадцаў | |
| Вы́хадцам | |
| Вы́хадцы | |
| Вы́хадцамі | |
| Вы́хадцах |
выха́йванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| выха́йванне | |
| выха́йвання | |
| выха́йванню | |
| выха́йванне | |
| выха́йваннем | |
| выха́йванні |
Крыніцы: