жураўляня́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны
| жураўляня́ | жураўляня́ты | |
| жураўляня́ці | жураўляня́т | |
| жураўляня́ці | жураўляня́там | |
| жураўляня́ | жураўляня́т | |
| жураўлянё́м | жураўляня́тамі | |
| жураўляня́ці | жураўляня́тах |
Іншыя варыянты: жураўлянё́.
Крыніцы:
Жу́раўна
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| Жу́раўна | |
| Жу́раўна | |
| Жу́раўну | |
| Жу́раўна | |
| Жу́раўнам | |
| Жу́раўне |
Жураўнё́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| Жураўнё́ва | |
| Жураўнё́ва | |
| Жураўнё́ву | |
| Жураўнё́ва | |
| Жураўнё́вам | |
| Жураўнё́ве |
Жура́ўцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Жура́ўцы | |
| Жура́ўцаў | |
| Жура́ўцам | |
| Жура́ўцы | |
| Жура́ўцамі | |
| Жура́ўцах |
жу́раць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| - | - | |
| - | - | |
| жу́рае | жу́раюць | |
| Прошлы час | ||
| жу́раў | жу́ралі | |
| жу́рала | ||
| жу́рала | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| жу́раючы | ||
Крыніцы:
журба́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| журба́ | |
| журбы́ | |
| журбе́ | |
| журбу́ | |
| журбо́й журбо́ю |
|
| журбе́ |
Крыніцы:
журбава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| журбу́юся | журбу́емся | |
| журбу́ешся | журбу́ецеся | |
| журбу́ецца | журбу́юцца | |
| Прошлы час | ||
| журбава́ўся | журбава́ліся | |
| журбава́лася | ||
| журбава́лася | ||
| Загадны лад | ||
| журбу́йся | журбу́йцеся | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| журбу́ючыся | ||
Крыніцы:
журбава́ць
‘журыцца’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| журбу́ю | журбу́ем | |
| журбу́еш | журбу́еце | |
| журбу́е | журбу́юць | |
| Прошлы час | ||
| журбава́ў | журбава́лі | |
| журбава́ла | ||
| журбава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| журбу́й | журбу́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| журбу́ючы | ||
Крыніцы:
Журбі́н
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Журбі́н | |
| Журбіна́ | |
| Журбіну́ | |
| Журбі́н | |
| Журбіно́м | |
| Журбіне́ |
журбі́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| журбі́на | журбі́ны | |
| журбі́ны | журбі́н | |
| журбі́не | журбі́нам | |
| журбі́ну | журбі́ны | |
| журбі́най журбі́наю |
журбі́намі | |
| журбі́не | журбі́нах |
Крыніцы: