галубі́цкі
прыметнік, адносны
| галубі́цкі | галубі́цкая | галубі́цкае | галубі́цкія | |
| галубі́цкага | галубі́цкай галубі́цкае |
галубі́цкага | галубі́цкіх | |
| галубі́цкаму | галубі́цкай | галубі́цкаму | галубі́цкім | |
| галубі́цкі ( галубі́цкага ( |
галубі́цкую | галубі́цкае | галубі́цкія ( галубі́цкіх ( |
|
| галубі́цкім | галубі́цкай галубі́цкаю |
галубі́цкім | галубі́цкімі | |
| галубі́цкім | галубі́цкай | галубі́цкім | галубі́цкіх | |
Крыніцы:
галу́біцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| галу́блюся | галу́бімся | |
| галу́бішся | галу́біцеся | |
| галу́біцца | галу́бяцца | |
| Прошлы час | ||
| галу́біўся | галу́біліся | |
| галу́білася | ||
| галу́білася | ||
| Загадны лад | ||
| галу́бся | галу́бцеся | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| галу́бячыся | ||
Крыніцы:
галу́біць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| галу́блю | галу́бім | |
| галу́біш | галу́біце | |
| галу́біць | галу́бяць | |
| Прошлы час | ||
| галу́біў | галу́білі | |
| галу́біла | ||
| галу́біла | ||
| Загадны лад | ||
| галу́б | галу́бце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| галу́бячы | ||
Іншыя варыянты: галубі́ць.
Крыніцы:
галубі́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| галублю́ | галу́бім | |
| галу́біш | галу́біце | |
| галу́біць | галу́бяць | |
| Прошлы час | ||
| галубі́ў | галубі́лі | |
| галубі́ла | ||
| галубі́ла | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| галу́бячы | ||
Іншыя варыянты: галу́біць.
Крыніцы:
Галу́бічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Галу́бічы | |
| Галу́біч Галу́бічаў |
|
| Галу́бічам | |
| Галу́бічы | |
| Галу́бічамі | |
| Галу́бічах |
галу́бка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| галу́бка | галу́бкі | |
| галу́бкі | галу́бак | |
| галу́бцы | галу́бкам | |
| галу́бку | галу́бак | |
| галу́бкай галу́бкаю |
галу́бкамі | |
| галу́бцы | галу́бках |
Крыніцы:
галу́бнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| галу́бнік | галу́бнікі | |
| галу́бніка | галу́бнікаў | |
| галу́бніку | галу́бнікам | |
| галу́бнік | галу́бнікі | |
| галу́бнікам | галу́бнікамі | |
| галу́бніку | галу́бніках |
Крыніцы:
галубну́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| галубну́ | галубнё́м | |
| галубне́ш | галубняце́ | |
| галубне́ | галубну́ць | |
| Прошлы час | ||
| галубну́ў | галубну́лі | |
| галубну́ла | ||
| галубну́ла | ||
| Загадны лад | ||
| галубні́ | галубні́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| галубну́ўшы | ||
Крыніцы:
Галубо́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| Галубо́ва | |
| Галубо́ва | |
| Галубо́ву | |
| Галубо́ва | |
| Галубо́вам | |
| Галубо́ве |
галубо́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| галубо́к | галубкі́ | |
| галубка́ | галубко́ў | |
| галубку́ | галубка́м | |
| галубка́ | галубко́ў | |
| галубко́м | галубка́мі | |
| галубку́ | галубка́х |
Крыніцы: