Verbum

анлайнавы слоўнік

хмяльні́цкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	хмяльні́цкі	хмяльні́цкая	хмяльні́цкае	хмяльні́цкія
Р.	хмяльні́цкага	хмяльні́цкай хмяльні́цкае	хмяльні́цкага	хмяльні́цкіх
Д.	хмяльні́цкаму	хмяльні́цкай	хмяльні́цкаму	хмяльні́цкім
В.	хмяльні́цкі (неадуш.) хмяльні́цкага (адуш.)	хмяльні́цкую	хмяльні́цкае	хмяльні́цкія (неадуш.) хмяльні́цкіх (адуш.)
Т.	хмяльні́цкім	хмяльні́цкай хмяльні́цкаю	хмяльні́цкім	хмяльні́цкімі
М.	хмяльні́цкім	хмяльні́цкай	хмяльні́цкім	хмяльні́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Хмяльно́е

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

Хмяля́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы