Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абгеёжзіклнорсухцшыэюя’

магі́старства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. магі́старства
Р. магі́старства
Д. магі́старству
В. магі́старства
Т. магі́старствам
М. магі́старстве

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

магі́стр

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. магі́стр магі́стры
Р. магі́стра магі́страў
Д. магі́стру магі́страм
В. магі́стра магі́страў
Т. магі́страм магі́страмі
М. магі́стру магі́страх

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

магістра́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. магістра́ль магістра́лі
Р. магістра́лі магістра́лей
магістра́ляў
Д. магістра́лі магістра́лям
В. магістра́ль магістра́лі
Т. магістра́ллю магістра́лямі
М. магістра́лі магістра́лях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

магістра́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. магістра́льнасць
Р. магістра́льнасці
Д. магістра́льнасці
В. магістра́льнасць
Т. магістра́льнасцю
М. магістра́льнасці

Крыніцы: piskunou2012.

Магістра́льная

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
ж.
Н. Магістра́льная
Р. Магістра́льнай
Д. Магістра́льнай
В. Магістра́льную
Т. Магістра́льнай
Магістра́льнаю
М. Магістра́льнай

магістра́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. магістра́льны магістра́льная магістра́льнае магістра́льныя
Р. магістра́льнага магістра́льнай
магістра́льнае		 магістра́льнага магістра́льных
Д. магістра́льнаму магістра́льнай магістра́льнаму магістра́льным
В. магістра́льны (неадуш.)
магістра́льнага (адуш.)		 магістра́льную магістра́льнае магістра́льныя (неадуш.)
магістра́льных (адуш.)
Т. магістра́льным магістра́льнай
магістра́льнаю		 магістра́льным магістра́льнымі
М. магістра́льным магістра́льнай магістра́льным магістра́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

магістра́нт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. магістра́нт магістра́нты
Р. магістра́нта магістра́нтаў
Д. магістра́нту магістра́нтам
В. магістра́нта магістра́нтаў
Т. магістра́нтам магістра́нтамі
М. магістра́нце магістра́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

магістра́нцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. магістра́нцкі магістра́нцкая магістра́нцкае магістра́нцкія
Р. магістра́нцкага магістра́нцкай
магістра́нцкае		 магістра́нцкага магістра́нцкіх
Д. магістра́нцкаму магістра́нцкай магістра́нцкаму магістра́нцкім
В. магістра́нцкі (неадуш.)
магістра́нцкага (адуш.)		 магістра́нцкую магістра́нцкае магістра́нцкія (неадуш.)
магістра́нцкіх (адуш.)
Т. магістра́нцкім магістра́нцкай
магістра́нцкаю		 магістра́нцкім магістра́нцкімі
М. магістра́нцкім магістра́нцкай магістра́нцкім магістра́нцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

магістра́т

‘прадстаўнік вышэйшай улады ў Старажытным Рыме; судовая або паліцэйская службовая асоба ў некаторых краінах’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. магістра́т магістра́ты
Р. магістра́та магістра́таў
Д. магістра́ту магістра́там
В. магістра́та магістра́таў
Т. магістра́там магістра́тамі
М. магістра́це магістра́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

магістра́т

‘орган гарадскога самакіравання ў некаторых краінах’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. магістра́т магістра́ты
Р. магістра́та магістра́таў
Д. магістра́ту магістра́там
В. магістра́т магістра́ты
Т. магістра́там магістра́тамі
М. магістра́це магістра́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.