кня́жанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
кня́жанне | |
кня́жання | |
кня́жанню | |
кня́жанне | |
кня́жаннем | |
кня́жанні |
Крыніцы:
кня́жанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
кня́жанне | |
кня́жання | |
кня́жанню | |
кня́жанне | |
кня́жаннем | |
кня́жанні |
Крыніцы:
кня́жацкі
прыметнік, адносны
кня́жацкі | кня́жацкая | кня́жацкае | кня́жацкія | |
кня́жацкага | кня́жацкай кня́жацкае |
кня́жацкага | кня́жацкіх | |
кня́жацкаму | кня́жацкай | кня́жацкаму | кня́жацкім | |
кня́жацкі ( кня́жацкага ( |
кня́жацкую | кня́жацкае | кня́жацкія ( кня́жацкіх ( |
|
кня́жацкім | кня́жацкай кня́жацкаю |
кня́жацкім | кня́жацкімі | |
кня́жацкім | кня́жацкай | кня́жацкім | кня́жацкіх |
Крыніцы:
княжна́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
княжна́ | княжны́ | |
княжны́ | княжо́н | |
княжне́ | княжна́м | |
княжну́ | княжо́н | |
княжно́й княжно́ю |
княжна́мі | |
княжне́ | княжна́х |
Крыніцы:
кня́жы
прыметнік, прыналежны
кня́жы | кня́жая | кня́жае | кня́жыя | |
кня́жага | кня́жай кня́жае |
кня́жага | кня́жых | |
кня́жаму | кня́жай | кня́жаму | кня́жым | |
кня́жы ( кня́жага ( |
кня́жую | кня́жае | кня́жыя ( кня́жых ( |
|
кня́жым | кня́жай кня́жаю |
кня́жым | кня́жымі | |
кня́жым | кня́жай | кня́жым | кня́жых |
Крыніцы:
Кня́жына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
Кня́жына | |
Кня́жына | |
Кня́жыну | |
Кня́жына | |
Кня́жынам | |
Кня́жыне |
Кня́жынка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
Кня́жынка | |
Кня́жынкі | |
Кня́жынцы | |
Кня́жынку | |
Кня́жынкай Кня́жынкаю |
|
Кня́жынцы |
Кня́жыца
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
Кня́жыца | |
Кня́жыцы | |
Кня́жыцы | |
Кня́жыцу | |
Кня́жыцай Кня́жыцаю |
|
Кня́жыцы |
кня́жыцкі
прыметнік, адносны
кня́жыцкі | кня́жыцкая | кня́жыцкае | кня́жыцкія | |
кня́жыцкага | кня́жыцкай кня́жыцкае |
кня́жыцкага | кня́жыцкіх | |
кня́жыцкаму | кня́жыцкай | кня́жыцкаму | кня́жыцкім | |
кня́жыцкі ( кня́жыцкага ( |
кня́жыцкую | кня́жыцкае | кня́жыцкія ( кня́жыцкіх ( |
|
кня́жыцкім | кня́жыцкай кня́жыцкаю |
кня́жыцкім | кня́жыцкімі | |
кня́жыцкім | кня́жыцкай | кня́жыцкім | кня́жыцкіх |
Крыніцы:
Кня́жыцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Кня́жыцы | |
Кня́жыц Кня́жыцаў |
|
Кня́жыцам | |
Кня́жыцы | |
Кня́жыцамі | |
Кня́жыцах |
кня́жыць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
кня́жу | кня́жым | |
кня́жыш | кня́жыце | |
кня́жыць | кня́жаць | |
Прошлы час | ||
кня́жыў | кня́жылі | |
кня́жыла | ||
кня́жыла | ||
Дзеепрыслоўе | ||
кня́жачы |
Крыніцы: