Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Краснаарме́йская

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

	адз.
	ж.
Н.	Краснаарме́йская
Р.	Краснаарме́йскай
Д.	Краснаарме́йскай
В.	Краснаарме́йскую
Т.	Краснаарме́йскай Краснаарме́йскаю
М.	Краснаарме́йскай

краснаба́йства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Краснабе́ль

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

краснабу́дскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	краснабу́дскі	краснабу́дская	краснабу́дскае	краснабу́дскія
Р.	краснабу́дскага	краснабу́дскай краснабу́дскае	краснабу́дскага	краснабу́дскіх
Д.	краснабу́дскаму	краснабу́дскай	краснабу́дскаму	краснабу́дскім
В.	краснабу́дскі (неадуш.) краснабу́дскага (адуш.)	краснабу́дскую	краснабу́дскае	краснабу́дскія (неадуш.) краснабу́дскіх (адуш.)
Т.	краснабу́дскім	краснабу́дскай краснабу́дскаю	краснабу́дскім	краснабу́дскімі
М.	краснабу́дскім	краснабу́дскай	краснабу́дскім	краснабу́дскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Краснабу́дскі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

Краснабярэ́жжа

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

краснабярэ́жскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	краснабярэ́жскі	краснабярэ́жская	краснабярэ́жскае	краснабярэ́жскія
Р.	краснабярэ́жскага	краснабярэ́жскай краснабярэ́жскае	краснабярэ́жскага	краснабярэ́жскіх
Д.	краснабярэ́жскаму	краснабярэ́жскай	краснабярэ́жскаму	краснабярэ́жскім
В.	краснабярэ́жскі (неадуш.) краснабярэ́жскага (адуш.)	краснабярэ́жскую	краснабярэ́жскае	краснабярэ́жскія (неадуш.) краснабярэ́жскіх (адуш.)
Т.	краснабярэ́жскім	краснабярэ́жскай краснабярэ́жскаю	краснабярэ́жскім	краснабярэ́жскімі
М.	краснабярэ́жскім	краснабярэ́жскай	краснабярэ́жскім	краснабярэ́жскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Краснаві́нка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Краснаво́лле

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Краснаго́р’е

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Verbum