Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
ажоуыэ

пры́цемны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пры́цемны пры́цемная пры́цемнае пры́цемныя
Р. пры́цемнага пры́цемнай
пры́цемнае		 пры́цемнага пры́цемных
Д. пры́цемнаму пры́цемнай пры́цемнаму пры́цемным
В. пры́цемны (неадуш.)
пры́цемнага (адуш.)		 пры́цемную пры́цемнае пры́цемныя (неадуш.)
пры́цемных (адуш.)
Т. пры́цемным пры́цемнай
пры́цемнаю		 пры́цемным пры́цемнымі
М. пры́цемным пры́цемнай пры́цемным пры́цемных

Крыніцы: piskunou2012.

прыце́нены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыце́нены прыце́неная прыце́ненае прыце́неныя
Р. прыце́ненага прыце́ненай
прыце́ненае		 прыце́ненага прыце́неных
Д. прыце́ненаму прыце́ненай прыце́ненаму прыце́неным
В. прыце́нены (неадуш.)
прыце́ненага (адуш.)		 прыце́неную прыце́ненае прыце́неныя (неадуш.)
прыце́неных (адуш.)
Т. прыце́неным прыце́ненай
прыце́ненаю		 прыце́неным прыце́ненымі
М. прыце́неным прыце́ненай прыце́неным прыце́неных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прыце́нены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыце́нены прыце́неная прыце́ненае прыце́неныя
Р. прыце́ненага прыце́ненай
прыце́ненае		 прыце́ненага прыце́неных
Д. прыце́ненаму прыце́ненай прыце́ненаму прыце́неным
В. прыце́нены (неадуш.)
прыце́ненага (адуш.)		 прыце́неную прыце́ненае прыце́неныя (неадуш.)
прыце́неных (адуш.)
Т. прыце́неным прыце́ненай
прыце́ненаю		 прыце́неным прыце́ненымі
М. прыце́неным прыце́ненай прыце́неным прыце́неных

Кароткая форма: прыце́нена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

пры́ценька

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
пры́ценька - -

Крыніцы: piskunou2012.

Прыце́рпа

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Прыце́рпа
Р. Прыце́рпы
Д. Прыце́рпе
В. Прыце́рпу
Т. Прыце́рпай
Прыце́рпаю
М. Прыце́рпе

прыцерушы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыцерушу́ прыцяру́шым
2-я ас. прыцяру́шыш прыцяру́шыце
3-я ас. прыцяру́шыць прыцяру́шаць
Прошлы час
м. прыцерушы́ў прыцерушы́лі
ж. прыцерушы́ла
н. прыцерушы́ла
Загадны лад
2-я ас. прыцерушы́ прыцерушы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прыцерушы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прыце́рці

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прытру́ прытро́м
2-я ас. прытрэ́ш прытраце́
3-я ас. прытрэ́ прытру́ць
Прошлы час
м. прыцё́р прыце́рлі
ж. прыце́рла
н. -
Загадны лад
2-я ас. прытры́ прытры́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прыцё́ршы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прыце́рціся

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прытру́ся прытро́мся
2-я ас. прытрэ́шся прытраце́ся
3-я ас. прытрэ́цца прытру́цца
Прошлы час
м. прыцё́рся прыце́рліся
ж. прыце́рлася
н. -
Загадны лад
2-я ас. прытры́ся прытры́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час прыцё́ршыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прыцё́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прыцё́к прыцё́кі
Р. прыцё́ку прыцё́каў
Д. прыцё́ку прыцё́кам
В. прыцё́к прыцё́кі
Т. прыцё́кам прыцё́камі
М. прыцё́ку прыцё́ках

Крыніцы: piskunou2012.

прыцё́клы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыцё́клы прыцё́клая прыцё́клае прыцё́клыя
Р. прыцё́клага прыцё́клай
прыцё́клае		 прыцё́клага прыцё́клых
Д. прыцё́кламу прыцё́клай прыцё́кламу прыцё́клым
В. прыцё́клы (неадуш.)
прыцё́клага (адуш.)		 прыцё́клую прыцё́клае прыцё́клыя (неадуш.)
прыцё́клых (адуш.)
Т. прыцё́клым прыцё́клай
прыцё́клаю		 прыцё́клым прыцё́клымі
М. прыцё́клым прыцё́клай прыцё́клым прыцё́клых

Крыніцы: piskunou2012.