Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’

выспрабо́ўванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. выспрабо́ўванне
Р. выспрабо́ўвання
Д. выспрабо́ўванню
В. выспрабо́ўванне
Т. выспрабо́ўваннем
М. выспрабо́ўванні

Крыніцы: piskunou2012.

выспрабо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выспрабо́ўваю выспрабо́ўваем
2-я ас. выспрабо́ўваеш выспрабо́ўваеце
3-я ас. выспрабо́ўвае выспрабо́ўваюць
Прошлы час
м. выспрабо́ўваў выспрабо́ўвалі
ж. выспрабо́ўвала
н. выспрабо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. выспрабо́ўвай выспрабо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выспрабо́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.

вы́спрытненасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. вы́спрытненасць
Р. вы́спрытненасці
Д. вы́спрытненасці
В. вы́спрытненасць
Т. вы́спрытненасцю
М. вы́спрытненасці

Крыніцы: piskunou2012.

вы́спрытнены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́спрытнены вы́спрытненая вы́спрытненае вы́спрытненыя
Р. вы́спрытненага вы́спрытненай
вы́спрытненае		 вы́спрытненага вы́спрытненых
Д. вы́спрытненаму вы́спрытненай вы́спрытненаму вы́спрытненым
В. вы́спрытнены (неадуш.)
вы́спрытненага (адуш.)		 вы́спрытненую вы́спрытненае вы́спрытненыя (неадуш.)
вы́спрытненых (адуш.)
Т. вы́спрытненым вы́спрытненай
вы́спрытненаю		 вы́спрытненым вы́спрытненымі
М. вы́спрытненым вы́спрытненай вы́спрытненым вы́спрытненых

Крыніцы: piskunou2012.

вы́спрытнены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́спрытнены вы́спрытненая вы́спрытненае вы́спрытненыя
Р. вы́спрытненага вы́спрытненай
вы́спрытненае		 вы́спрытненага вы́спрытненых
Д. вы́спрытненаму вы́спрытненай вы́спрытненаму вы́спрытненым
В. вы́спрытнены (неадуш.)
вы́спрытненага (адуш.)		 вы́спрытненую вы́спрытненае вы́спрытненыя (неадуш.)
вы́спрытненых (адуш.)
Т. вы́спрытненым вы́спрытненай
вы́спрытненаю		 вы́спрытненым вы́спрытненымі
М. вы́спрытненым вы́спрытненай вы́спрытненым вы́спрытненых

Крыніцы: piskunou2012.

выспява́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. выспява́нне
Р. выспява́ння
Д. выспява́нню
В. выспява́нне
Т. выспява́ннем
М. выспява́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

выспява́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. выспява́е выспява́юць
Прошлы час
м. выспява́ў выспява́лі
ж. выспява́ла
н. выспява́ла

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

выспяля́ць

‘даводзіць каго-небудзь, што-небудзь да стану спеласці’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выспяля́ю выспяля́ем
2-я ас. выспяля́еш выспяля́еце
3-я ас. выспяля́е выспяля́юць
Прошлы час
м. выспяля́ў выспяля́лі
ж. выспяля́ла
н. выспяля́ла
Загадны лад
2-я ас. выспяля́й выспяля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выспяля́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

вы́спятак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вы́спятак вы́спяткі
Р. вы́спятка вы́спяткаў
Д. вы́спятку вы́спяткам
В. вы́спятак вы́спяткі
Т. вы́спяткам вы́спяткамі
М. вы́спятку вы́спятках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

выспяша́ць

‘спяшацца; прыспешваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выспяша́ю выспяша́ем
2-я ас. выспяша́еш выспяша́еце
3-я ас. выспяша́е выспяша́юць
Прошлы час
м. выспяша́ў выспяша́лі
ж. выспяша́ла
н. выспяша́ла
Загадны лад
2-я ас. выспяша́й выспяша́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выспяша́ючы

Крыніцы: piskunou2012.