Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’

высокаэфекты́ўна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
высокаэфекты́ўна - -

высокаэфекты́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. высокаэфекты́ўны высокаэфекты́ўная высокаэфекты́ўнае высокаэфекты́ўныя
Р. высокаэфекты́ўнага высокаэфекты́ўнай
высокаэфекты́ўнае		 высокаэфекты́ўнага высокаэфекты́ўных
Д. высокаэфекты́ўнаму высокаэфекты́ўнай высокаэфекты́ўнаму высокаэфекты́ўным
В. высокаэфекты́ўны (неадуш.)
высокаэфекты́ўнага (адуш.)		 высокаэфекты́ўную высокаэфекты́ўнае высокаэфекты́ўныя (неадуш.)
высокаэфекты́ўных (адуш.)
Т. высокаэфекты́ўным высокаэфекты́ўнай
высокаэфекты́ўнаю		 высокаэфекты́ўным высокаэфекты́ўнымі
М. высокаэфекты́ўным высокаэфекты́ўнай высокаэфекты́ўным высокаэфекты́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Высо́кая

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
ж.
Н. Высо́кая
Р. Высо́кай
Д. Высо́кай
В. Высо́кую
Т. Высо́кай
Высо́каю
М. Высо́кай

высо́ка-высо́ка

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
высо́ка-высо́ка - -

Крыніцы: piskunou2012.

высо́ка-высо́кенька

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
высо́ка-высо́кенька - -

Крыніцы: piskunou2012.

высо́кенька

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
высо́кенька - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009.

высо́кенькі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. высо́кенькі высо́кенькая высо́кенькае высо́кенькія
Р. высо́кенькага высо́кенькай
высо́кенькае		 высо́кенькага высо́кенькіх
Д. высо́кенькаму высо́кенькай высо́кенькаму высо́кенькім
В. высо́кенькі (неадуш.)
высо́кенькага (адуш.)		 высо́кенькую высо́кенькае высо́кенькія (неадуш.)
высо́кенькіх (адуш.)
Т. высо́кенькім высо́кенькай
высо́кенькаю		 высо́кенькім высо́кенькімі
М. высо́кенькім высо́кенькай высо́кенькім высо́кенькіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

высо́кі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. высо́кі высо́кая высо́кае высо́кія
Р. высо́кага высо́кай
высо́кае		 высо́кага высо́кіх
Д. высо́каму высо́кай высо́каму высо́кім
В. высо́кі (неадуш.)
высо́кага (адуш.)		 высо́кую высо́кае высо́кія (неадуш.)
высо́кіх (адуш.)
Т. высо́кім высо́кай
высо́каю		 высо́кім высо́кімі
М. высо́кім высо́кай высо́кім высо́кіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Высо́кія

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. Высо́кія
Р. Высо́кіх
Д. Высо́кім
В. Высо́кія
Т. Высо́кімі
М. Высо́кіх

высокі-высокі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. высокі-высокі высокая-высокая высокае-высокае высокія-высокія
Р. высокага-высокага высокай-высокай
высокае-высокае		 высокага-высокага высокіх-высокіх
Д. высокаму-высокаму высокай-высокай высокаму-высокаму высокім-высокім
В. высокі-высокі
высокага-высокага		 высокую-высокую высокае-высокае высокія-высокія
Т. высокім-высокім высокай-высокай
высокаю-высокаю		 высокім-высокім высокімі-высокімі
М. высокім-высокім высокай-высокай высокім-высокім высокіх-высокіх