косавуго́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
косавуго́льнік |
косавуго́льнікі |
| Р. |
косавуго́льніка |
косавуго́льнікаў |
| Д. |
косавуго́льніку |
косавуго́льнікам |
| В. |
косавуго́льнік |
косавуго́льнікі |
| Т. |
косавуго́льнікам |
косавуго́льнікамі |
| М. |
косавуго́льніку |
косавуго́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
косавуго́льны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
косавуго́льны |
косавуго́льная |
косавуго́льнае |
косавуго́льныя |
| Р. |
косавуго́льнага |
косавуго́льнай косавуго́льнае |
косавуго́льнага |
косавуго́льных |
| Д. |
косавуго́льнаму |
косавуго́льнай |
косавуго́льнаму |
косавуго́льным |
| В. |
косавуго́льны (неадуш.) косавуго́льнага (адуш.) |
косавуго́льную |
косавуго́льнае |
косавуго́льныя (неадуш.) косавуго́льных (адуш.) |
| Т. |
косавуго́льным |
косавуго́льнай косавуго́льнаю |
косавуго́льным |
косавуго́льнымі |
| М. |
косавуго́льным |
косавуго́льнай |
косавуго́льным |
косавуго́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
косапрыцэ́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
косапрыцэ́льны |
косапрыцэ́льная |
косапрыцэ́льнае |
косапрыцэ́льныя |
| Р. |
косапрыцэ́льнага |
косапрыцэ́льнай косапрыцэ́льнае |
косапрыцэ́льнага |
косапрыцэ́льных |
| Д. |
косапрыцэ́льнаму |
косапрыцэ́льнай |
косапрыцэ́льнаму |
косапрыцэ́льным |
| В. |
косапрыцэ́льны (неадуш.) косапрыцэ́льнага (адуш.) |
косапрыцэ́льную |
косапрыцэ́льнае |
косапрыцэ́льныя (неадуш.) косапрыцэ́льных (адуш.) |
| Т. |
косапрыцэ́льным |
косапрыцэ́льнай косапрыцэ́льнаю |
косапрыцэ́льным |
косапрыцэ́льнымі |
| М. |
косапрыцэ́льным |
косапрыцэ́льнай |
косапрыцэ́льным |
косапрыцэ́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Ко́сарава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Ко́сарава |
| Р. |
Ко́сарава |
| Д. |
Ко́сараву |
| В. |
Ко́сарава |
| Т. |
Ко́саравам |
| М. |
Ко́сараве |
Ко́саўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Ко́саўка |
| Р. |
Ко́саўкі |
| Д. |
Ко́саўцы |
| В. |
Ко́саўку |
| Т. |
Ко́саўкай Ко́саўкаю |
| М. |
Ко́саўцы |
Ко́саўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Ко́саўшчына |
| Р. |
Ко́саўшчыны |
| Д. |
Ко́саўшчыне |
| В. |
Ко́саўшчыну |
| Т. |
Ко́саўшчынай Ко́саўшчынаю |
| М. |
Ко́саўшчыне |
ко́сачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ко́сачка |
ко́сачкі |
| Р. |
ко́сачкі |
ко́сачак |
| Д. |
ко́сачцы |
ко́сачкам |
| В. |
ко́сачку |
ко́сачкі |
| Т. |
ко́сачкай ко́сачкаю |
ко́сачкамі |
| М. |
ко́сачцы |
ко́сачках |
Крыніцы:
tsbm1984.
Ко́сель
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Ко́сель |
| Р. |
Ко́селя |
| Д. |
Ко́селю |
| В. |
Ко́сель |
| Т. |
Ко́селем |
| М. |
Ко́селі |