Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а в е ё з і л м н о п р с т у х ш ы э ю я ’

Ко́рчыкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	Ко́рчыкі
Р.	Ко́рчыкаў
Д.	Ко́рчыкам
В.	Ко́рчыкі
Т.	Ко́рчыкамі
М.	Ко́рчыках

ко́рчыцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	ко́рчуся	ко́рчымся
2-я ас.	ко́рчышся	ко́рчыцеся
3-я ас.	ко́рчыцца	ко́рчацца
Прошлы час
м.	ко́рчыўся	ко́рчыліся
ж.	ко́рчылася
н.	ко́рчылася
Загадны лад
2-я ас.	ко́рчыся	ко́рчыцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час	ко́рчачыся

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Ко́рчыцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	Ко́рчыцы
Р.	Ко́рчыц Ко́рчыцаў
Д.	Ко́рчыцам
В.	Ко́рчыцы
Т.	Ко́рчыцамі
М.	Ко́рчыцах

ко́рчыць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	ко́рчу	ко́рчым
2-я ас.	ко́рчыш	ко́рчыце
3-я ас.	ко́рчыць	ко́рчаць
Прошлы час
м.	ко́рчыў	ко́рчылі
ж.	ко́рчыла
н.	ко́рчыла
Загадны лад
2-я ас.	ко́рчы	ко́рчыце
Дзеепрыслоўе
цяп. час	ко́рчачы

Крыніцы: tsbm1984.

ко́ршак

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	ко́ршак	ко́ршакі
Р.	ко́ршака	ко́ршакаў
Д.	ко́ршаку	ко́ршакам
В.	ко́ршака	ко́ршакаў
Т.	ко́ршакам	ко́ршакамі
М.	ко́ршаку	ко́ршаках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ко́ршыкава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	Ко́ршыкава
Р.	Ко́ршыкава
Д.	Ко́ршыкаву
В.	Ко́ршыкава
Т.	Ко́ршыкавам
М.	Ко́ршыкаве

ко́рыум

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	ко́рыум
Р.	ко́рыуму
Д.	ко́рыуму
В.	ко́рыум
Т.	ко́рыумам
М.	ко́рыуме

Крыніцы: piskunou2012.

ко́рэкс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	ко́рэкс	ко́рэксы
Р.	ко́рэксу	ко́рэксаў
Д.	ко́рэксу	ко́рэксам
В.	ко́рэкс	ко́рэксы
Т.	ко́рэксам	ко́рэксамі
М.	ко́рэксе	ко́рэксах

Крыніцы: piskunou2012.

ко́са

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
ко́са	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Ко́сава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	Ко́сава
Р.	Ко́сава
Д.	Ко́саву
В.	Ко́сава
Т.	Ко́савам
М.	Ко́саве