Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

прыдзеясло́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыдзеясло́ўны прыдзеясло́ўная прыдзеясло́ўнае прыдзеясло́ўныя
Р. прыдзеясло́ўнага прыдзеясло́ўнай
прыдзеясло́ўнае
прыдзеясло́ўнага прыдзеясло́ўных
Д. прыдзеясло́ўнаму прыдзеясло́ўнай прыдзеясло́ўнаму прыдзеясло́ўным
В. прыдзеясло́ўны (неадуш.)
прыдзеясло́ўнага (адуш.)
прыдзеясло́ўную прыдзеясло́ўнае прыдзеясло́ўныя (неадуш.)
прыдзеясло́ўных (адуш.)
Т. прыдзеясло́ўным прыдзеясло́ўнай
прыдзеясло́ўнаю
прыдзеясло́ўным прыдзеясло́ўнымі
М. прыдзеясло́ўным прыдзеясло́ўнай прыдзеясло́ўным прыдзеясло́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прыдзі́ра

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прыдзі́ра прыдзі́ры
Р. прыдзі́ры прыдзі́р
Д. прыдзі́ры прыдзі́рам
В. прыдзі́ру прыдзі́р
Т. прыдзі́рай
прыдзі́раю
прыдзі́рамі
М. прыдзі́ры прыдзі́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прыдзі́ра

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прыдзі́ра прыдзі́ры
Р. прыдзі́ры прыдзі́р
Д. прыдзі́ру прыдзі́рам
В. прыдзі́ру прыдзі́р
Т. прыдзі́рам прыдзі́рамі
М. прыдзі́ру прыдзі́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прыдзіра́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыдзіра́юся прыдзіра́емся
2-я ас. прыдзіра́ешся прыдзіра́ецеся
3-я ас. прыдзіра́ецца прыдзіра́юцца
Прошлы час
м. прыдзіра́ўся прыдзіра́ліся
ж. прыдзіра́лася
н. прыдзіра́лася
Загадны лад
2-я ас. прыдзіра́йся прыдзіра́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыдзіра́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прыдзіра́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыдзіра́ю прыдзіра́ем
2-я ас. прыдзіра́еш прыдзіра́еце
3-я ас. прыдзіра́е прыдзіра́юць
Прошлы час
м. прыдзіра́ў прыдзіра́лі
ж. прыдзіра́ла
н. прыдзіра́ла
Загадны лад
2-я ас. прыдзіра́й прыдзіра́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыдзіра́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

прыдзі́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прыдзі́рка прыдзі́ркі
Р. прыдзі́ркі прыдзі́рак
Д. прыдзі́рцы прыдзі́ркам
В. прыдзі́рку прыдзі́ркі
Т. прыдзі́ркай
прыдзі́ркаю
прыдзі́ркамі
М. прыдзі́рцы прыдзі́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Пры́дзіркі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Пры́дзіркі
Р. Пры́дзірак
Пры́дзіркаў
Д. Пры́дзіркам
В. Пры́дзіркі
Т. Пры́дзіркамі
М. Пры́дзірках

прыдзі́рліва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
прыдзі́рліва прыдзі́рлівей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

прыдзі́рлівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. прыдзі́рлівасць
Р. прыдзі́рлівасці
Д. прыдзі́рлівасці
В. прыдзі́рлівасць
Т. прыдзі́рлівасцю
М. прыдзі́рлівасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прыдзі́рлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыдзі́рлівы прыдзі́рлівая прыдзі́рлівае прыдзі́рлівыя
Р. прыдзі́рлівага прыдзі́рлівай
прыдзі́рлівае
прыдзі́рлівага прыдзі́рлівых
Д. прыдзі́рліваму прыдзі́рлівай прыдзі́рліваму прыдзі́рлівым
В. прыдзі́рлівы (неадуш.)
прыдзі́рлівага (адуш.)
прыдзі́рлівую прыдзі́рлівае прыдзі́рлівыя (неадуш.)
прыдзі́рлівых (адуш.)
Т. прыдзі́рлівым прыдзі́рлівай
прыдзі́рліваю
прыдзі́рлівым прыдзі́рлівымі
М. прыдзі́рлівым прыдзі́рлівай прыдзі́рлівым прыдзі́рлівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.