Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Сташулі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Сташулі́
Р. Сташулё́ў
Д. Сташуля́м
В. Сташулі́
Т. Сташуля́мі
М. Сташуля́х

Ста́шына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ста́шына
Р. Ста́шына
Д. Ста́шыну
В. Ста́шына
Т. Ста́шынам
М. Ста́шыне

Сташэ́лішкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Сташэ́лішкі
Р. Сташэ́лішак
Сташэ́лішкаў
Д. Сташэ́лішкам
В. Сташэ́лішкі
Т. Сташэ́лішкамі
М. Сташэ́лішках

стая́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. стая́к стаякі́
Р. стаяка́ стаяко́ў
Д. стаяку́ стаяка́м
В. стая́к стаякі́
Т. стаяко́м стаяка́мі
М. стаяку́ стаяка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

стаяко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стаяко́вы стаяко́вая стаяко́вае стаяко́выя
Р. стаяко́вага стаяко́вай
стаяко́вае
стаяко́вага стаяко́вых
Д. стаяко́ваму стаяко́вай стаяко́ваму стаяко́вым
В. стаяко́вы (неадуш.)
стаяко́вага (адуш.)
стаяко́вую стаяко́вае стаяко́выя (неадуш.)
стаяко́вых (адуш.)
Т. стаяко́вым стаяко́вай
стаяко́ваю
стаяко́вым стаяко́вымі
М. стаяко́вым стаяко́вай стаяко́вым стаяко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

стаяко́м

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
стаяко́м - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009.

Стая́лава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Стая́лава
Р. Стая́лава
Д. Стая́лаву
В. Стая́лава
Т. Стая́лавам
М. Стая́лаве

стая́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стая́лы стая́лая стая́лае стая́лыя
Р. стая́лага стая́лай
стая́лае
стая́лага стая́лых
Д. стая́ламу стая́лай стая́ламу стая́лым
В. стая́лы (неадуш.)
стая́лага (адуш.)
стая́лую стая́лае стая́лыя (неадуш.)
стая́лых (адуш.)
Т. стая́лым стая́лай
стая́лаю
стая́лым стая́лымі
М. стая́лым стая́лай стая́лым стая́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

стая́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. стая́н стаяны́
Р. стаяна́ стаяно́ў
Д. стаяну́ стаяна́м
В. стая́н стаяны́
Т. стаяно́м стаяна́мі
М. стаяне́ стаяна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

стая́начны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стая́начны стая́начная стая́начнае стая́начныя
Р. стая́начнага стая́начнай
стая́начнае
стая́начнага стая́начных
Д. стая́начнаму стая́начнай стая́начнаму стая́начным
В. стая́начны (неадуш.)
стая́начнага (адуш.)
стая́начную стая́начнае стая́начныя (неадуш.)
стая́начных (адуш.)
Т. стая́начным стая́начнай
стая́начнаю
стая́начным стая́начнымі
М. стая́начным стая́начнай стая́начным стая́начных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.