ко́паны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ко́паны |
ко́паная |
ко́панае |
ко́паныя |
| Р. |
ко́панага |
ко́панай ко́панае |
ко́панага |
ко́паных |
| Д. |
ко́панаму |
ко́панай |
ко́панаму |
ко́паным |
| В. |
ко́паны (неадуш.) ко́панага (адуш.) |
ко́паную |
ко́панае |
ко́паныя (неадуш.) ко́паных (адуш.) |
| Т. |
ко́паным |
ко́панай ко́панаю |
ко́паным |
ко́панымі |
| М. |
ко́паным |
ко́панай |
ко́паным |
ко́паных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
ко́паны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ко́паны |
ко́паная |
ко́панае |
ко́паныя |
| Р. |
ко́панага |
ко́панай ко́панае |
ко́панага |
ко́паных |
| Д. |
ко́панаму |
ко́панай |
ко́панаму |
ко́паным |
| В. |
ко́паны (неадуш.) ко́панага (адуш.) |
ко́паную |
ко́панае |
ко́паныя (неадуш.) ко́паных (адуш.) |
| Т. |
ко́паным |
ко́панай ко́панаю |
ко́паным |
ко́панымі |
| М. |
ко́паным |
ко́панай |
ко́паным |
ко́паных |
Кароткая форма: ко́пана.
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
Ко́панькі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Ко́панькі |
| Р. |
Ко́панек Ко́панькаў |
| Д. |
Ко́панькам |
| В. |
Ко́панькі |
| Т. |
Ко́панькамі |
| М. |
Ко́паньках |
копасклада́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
копасклада́льнік |
копасклада́льнікі |
| Р. |
копасклада́льніка |
копасклада́льнікаў |
| Д. |
копасклада́льніку |
копасклада́льнікам |
| В. |
копасклада́льнік |
копасклада́льнікі |
| Т. |
копасклада́льнікам |
копасклада́льнікамі |
| М. |
копасклада́льніку |
копасклада́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ко́паць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ко́паць |
| Р. |
ко́паці |
| Д. |
ко́паці |
| В. |
ко́паць |
| Т. |
ко́паццю |
| М. |
ко́паці |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ко́пачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ко́пачка |
ко́пачкі |
| Р. |
ко́пачкі |
ко́пачак |
| Д. |
ко́пачцы |
ко́пачкам |
| В. |
ко́пачку |
ко́пачкі |
| Т. |
ко́пачкай ко́пачкаю |
ко́пачкамі |
| М. |
ко́пачцы |
ко́пачках |
Крыніцы:
piskunou2012.
ко́паш
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ко́паш |
| Р. |
ко́пашу |
| Д. |
ко́пашу |
| В. |
ко́паш |
| Т. |
ко́пашам |
| М. |
ко́пашы |
Крыніцы:
piskunou2012.
коп’екіда́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
коп’екіда́льнік |
коп’екіда́льнікі |
| Р. |
коп’екіда́льніка |
коп’екіда́льнікаў |
| Д. |
коп’екіда́льніку |
коп’екіда́льнікам |
| В. |
коп’екіда́льніка |
коп’екіда́льнікаў |
| Т. |
коп’екіда́льнікам |
коп’екіда́льнікамі |
| М. |
коп’екіда́льніку |
коп’екіда́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
коп’екіда́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
коп’екіда́льніца |
коп’екіда́льніцы |
| Р. |
коп’екіда́льніцы |
коп’екіда́льніц |
| Д. |
коп’екіда́льніцы |
коп’екіда́льніцам |
| В. |
коп’екіда́льніцу |
коп’екіда́льніц |
| Т. |
коп’екіда́льніцай коп’екіда́льніцаю |
коп’екіда́льніцамі |
| М. |
коп’екіда́льніцы |
коп’екіда́льніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.