Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

Наву́м

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Наву́м Наву́мы
Р. Наву́ма Наву́маў
Д. Наву́му Наву́мам
В. Наву́ма Наву́маў
Т. Наву́мам Наву́мамі
М. Наву́ме Наву́мах

Наву́мавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Наву́мавічы
Р. Наву́мавіч
Наву́мавічаў
Д. Наву́мавічам
В. Наву́мавічы
Т. Наву́мавічамі
М. Наву́мавічах

Наву́маўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Наву́маўка
Р. Наву́маўкі
Д. Наву́маўцы
В. Наву́маўку
Т. Наву́маўкай
Наву́маўкаю
М. Наву́маўцы

Наву́маўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Наву́маўцы
Р. Наву́маўцаў
Д. Наву́маўцам
В. Наву́маўцы
Т. Наву́маўцамі
М. Наву́маўцах

Наву́менкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Наву́менкі
Р. Наву́менак
Наву́менкаў
Д. Наву́менкам
В. Наву́менкі
Т. Наву́менкамі
М. Наву́менках

навурга́ніць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. навурга́ню навурга́нім
2-я ас. навурга́ніш навурга́ніце
3-я ас. навурга́ніць навурга́няць
Прошлы час
м. навурга́ніў навурга́нілі
ж. навурга́ніла
н. навурга́ніла
Загадны лад
2-я ас. навурга́нь навурга́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час навурга́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

На́вусць

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. На́вусць
Р. На́вусці
Д. На́вусці
В. На́вусць
Т. На́вусцю
М. На́вусці

наву́храны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. наву́храны наву́храная наву́хранае наву́храныя
Р. наву́хранага наву́хранай
наву́хранае
наву́хранага наву́храных
Д. наву́хранаму наву́хранай наву́хранаму наву́храным
В. наву́храны (неадуш.)
наву́хранага (адуш.)
наву́храную наву́хранае наву́храныя (неадуш.)
наву́храных (адуш.)
Т. наву́храным наву́хранай
наву́хранаю
наву́храным наву́хранымі
М. наву́храным наву́хранай наву́храным наву́храных

Крыніцы: piskunou2012.

наву́храны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. наву́храны наву́храная наву́хранае наву́храныя
Р. наву́хранага наву́хранай
наву́хранае
наву́хранага наву́храных
Д. наву́хранаму наву́хранай наву́хранаму наву́храным
В. наву́храны (неадуш.)
наву́хранага (адуш.)
наву́храную наву́хранае наву́храныя (неадуш.)
наву́храных (адуш.)
Т. наву́храным наву́хранай
наву́хранаю
наву́храным наву́хранымі
М. наву́храным наву́хранай наву́храным наву́храных

Крыніцы: piskunou2012.

На́вуць

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. На́вуць
Р. На́вуці
Д. На́вуці
В. На́вуць
Т. На́вуццю
М. На́вуці