ко́мплексны
прыметнік, адносны
| ко́мплексны | ко́мплексная | ко́мплекснае | ко́мплексныя | |
| ко́мплекснага | ко́мплекснай ко́мплекснае |
ко́мплекснага | ко́мплексных | |
| ко́мплекснаму | ко́мплекснай | ко́мплекснаму | ко́мплексным | |
| ко́мплексны ( ко́мплекснага ( |
ко́мплексную | ко́мплекснае | ко́мплексныя ( ко́мплексных ( |
|
| ко́мплексным | ко́мплекснай ко́мплекснаю |
ко́мплексным | ко́мплекснымі | |
| ко́мплексным | ко́мплекснай | ко́мплексным | ко́мплексных | |
Крыніцы:
ко́мптанаўскі
прыметнік, адносны
| ко́мптанаўскі | ко́мптанаўская | ко́мптанаўскае | ко́мптанаўскія | |
| ко́мптанаўскага | ко́мптанаўскай ко́мптанаўскае |
ко́мптанаўскага | ко́мптанаўскіх | |
| ко́мптанаўскаму | ко́мптанаўскай | ко́мптанаўскаму | ко́мптанаўскім | |
| ко́мптанаўскі ( ко́мптанаўскага ( |
ко́мптанаўскую | ко́мптанаўскае | ко́мптанаўскія ( ко́мптанаўскіх ( |
|
| ко́мптанаўскім | ко́мптанаўскай ко́мптанаўскаю |
ко́мптанаўскім | ко́мптанаўскімі | |
| ко́мптанаўскім | ко́мптанаўскай | ко́мптанаўскім | ко́мптанаўскіх | |
Крыніцы:
ко́мсанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| ко́мсанне | |
| ко́мсання | |
| ко́мсанню | |
| ко́мсанне | |
| ко́мсаннем | |
| ко́мсанні |
Крыніцы:
ко́мсаць
‘комкаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| ко́мсаю | ко́мсаем | |
| ко́мсаеш | ко́мсаеце | |
| ко́мсае | ко́мсаюць | |
| Прошлы час | ||
| ко́мсаў | ко́мсалі | |
| ко́мсала | ||
| ко́мсала | ||
| Загадны лад | ||
| ко́мсай | ко́мсайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| ко́мсаючы | ||
Крыніцы:
ко́мсеніцкі
прыметнік, адносны
| ко́мсеніцкі | ко́мсеніцкая | ко́мсеніцкае | ко́мсеніцкія | |
| ко́мсеніцкага | ко́мсеніцкай ко́мсеніцкае |
ко́мсеніцкага | ко́мсеніцкіх | |
| ко́мсеніцкаму | ко́мсеніцкай | ко́мсеніцкаму | ко́мсеніцкім | |
| ко́мсеніцкі ( ко́мсеніцкага ( |
ко́мсеніцкую | ко́мсеніцкае | ко́мсеніцкія ( ко́мсеніцкіх ( |
|
| ко́мсеніцкім | ко́мсеніцкай ко́мсеніцкаю |
ко́мсеніцкім | ко́мсеніцкімі | |
| ко́мсеніцкім | ко́мсеніцкай | ко́мсеніцкім | ко́мсеніцкіх | |
Крыніцы:
Ко́мсенічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Ко́мсенічы | |
| Ко́мсеніч Ко́мсенічаў |
|
| Ко́мсенічам | |
| Ко́мсенічы | |
| Ко́мсенічамі | |
| Ко́мсенічах |
Ко́мсіна
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| Ко́мсіна | |
| Ко́мсіна | |
| Ко́мсіну | |
| Ко́мсіна | |
| Ко́мсінам | |
| Ко́мсіне |
Ко́мсічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Ко́мсічы | |
| Ко́мсіч Ко́мсічаў |
|
| Ко́мсічам | |
| Ко́мсічы | |
| Ко́мсічамі | |
| Ко́мсічах |
ко́мчыць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| ко́мчу | ко́мчым | |
| ко́мчыш | ко́мчыце | |
| ко́мчыць | ко́мчаць | |
| Прошлы час | ||
| ко́мчыў | ко́мчылі | |
| ко́мчыла | ||
| ко́мчыла | ||
| Загадны лад | ||
| ко́мчы | ко́мчыце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| ко́мчачы | ||
Крыніцы:
ко́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ко́н | ко́ны | |
| ко́ну | ко́наў | |
| ко́ну | ко́нам | |
| ко́н | ко́ны | |
| ко́нам | ко́намі | |
| ко́не | ко́нах |
Крыніцы: