ідэало́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ідэало́гія |
ідэало́гіі |
Р. |
ідэало́гіі |
ідэало́гій |
Д. |
ідэало́гіі |
ідэало́гіям |
В. |
ідэало́гію |
ідэало́гіі |
Т. |
ідэало́гіяй ідэало́гіяю |
ідэало́гіямі |
М. |
ідэало́гіі |
ідэало́гіях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ідэа́льна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
ідэа́льна |
ідэа́льней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
ідэа́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
ідэа́льнасць |
Р. |
ідэа́льнасці |
Д. |
ідэа́льнасці |
В. |
ідэа́льнасць |
Т. |
ідэа́льнасцю |
М. |
ідэа́льнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ідэа́льны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ідэа́льны |
ідэа́льная |
ідэа́льнае |
ідэа́льныя |
Р. |
ідэа́льнага |
ідэа́льнай ідэа́льнае |
ідэа́льнага |
ідэа́льных |
Д. |
ідэа́льнаму |
ідэа́льнай |
ідэа́льнаму |
ідэа́льным |
В. |
ідэа́льны (неадуш.) ідэа́льнага (адуш.) |
ідэа́льную |
ідэа́льнае |
ідэа́льныя (неадуш.) ідэа́льных (адуш.) |
Т. |
ідэа́льным |
ідэа́льнай ідэа́льнаю |
ідэа́льным |
ідэа́льнымі |
М. |
ідэа́льным |
ідэа́льнай |
ідэа́льным |
ідэа́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.