хімеры́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
хімеры́чны |
хімеры́чная |
хімеры́чнае |
хімеры́чныя |
| Р. |
хімеры́чнага |
хімеры́чнай хімеры́чнае |
хімеры́чнага |
хімеры́чных |
| Д. |
хімеры́чнаму |
хімеры́чнай |
хімеры́чнаму |
хімеры́чным |
| В. |
хімеры́чны (неадуш.) хімеры́чнага (адуш.) |
хімеры́чную |
хімеры́чнае |
хімеры́чныя (неадуш.) хімеры́чных (адуш.) |
| Т. |
хімеры́чным |
хімеры́чнай хімеры́чнаю |
хімеры́чным |
хімеры́чнымі |
| М. |
хімеры́чным |
хімеры́чнай |
хімеры́чным |
хімеры́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Хіме́ц
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Хіме́ц |
| Р. |
Хімца́ |
| Д. |
Хімцу́ |
| В. |
Хіме́ц |
| Т. |
Хімцо́м |
| М. |
Хімцы́ |
хімзаво́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
хімзаво́д |
хімзаво́ды |
| Р. |
хімзаво́да |
хімзаво́даў |
| Д. |
хімзаво́ду |
хімзаво́дам |
| В. |
хімзаво́д |
хімзаво́ды |
| Т. |
хімзаво́дам |
хімзаво́дамі |
| М. |
хімзаво́дзе |
хімзаво́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
хімізава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
хімізава́ны |
хімізава́ная |
хімізава́нае |
хімізава́ныя |
| Р. |
хімізава́нага |
хімізава́най хімізава́нае |
хімізава́нага |
хімізава́ных |
| Д. |
хімізава́наму |
хімізава́най |
хімізава́наму |
хімізава́ным |
| В. |
хімізава́ны (неадуш.) хімізава́нага (адуш.) |
хімізава́ную |
хімізава́нае |
хімізава́ныя (неадуш.) хімізава́ных (адуш.) |
| Т. |
хімізава́ным |
хімізава́най хімізава́наю |
хімізава́ным |
хімізава́нымі |
| М. |
хімізава́ным |
хімізава́най |
хімізава́ным |
хімізава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
хімізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
хімізава́ны |
хімізава́ная |
хімізава́нае |
хімізава́ныя |
| Р. |
хімізава́нага |
хімізава́най хімізава́нае |
хімізава́нага |
хімізава́ных |
| Д. |
хімізава́наму |
хімізава́най |
хімізава́наму |
хімізава́ным |
| В. |
хімізава́ны (неадуш.) хімізава́нага (адуш.) |
хімізава́ную |
хімізава́нае |
хімізава́ныя (неадуш.) хімізава́ных (адуш.) |
| Т. |
хімізава́ным |
хімізава́най хімізава́наю |
хімізава́ным |
хімізава́нымі |
| М. |
хімізава́ным |
хімізава́най |
хімізава́ным |
хімізава́ных |
Кароткая форма: хімізава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
хімізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
хімізава́ны |
хімізава́ная |
хімізава́нае |
хімізава́ныя |
| Р. |
хімізава́нага |
хімізава́най хімізава́нае |
хімізава́нага |
хімізава́ных |
| Д. |
хімізава́наму |
хімізава́най |
хімізава́наму |
хімізава́ным |
| В. |
хімізава́ны (неадуш.) хімізава́нага (адуш.) |
хімізава́ную |
хімізава́нае |
хімізава́ныя (неадуш.) хімізава́ных (адуш.) |
| Т. |
хімізава́ным |
хімізава́най хімізава́наю |
хімізава́ным |
хімізава́нымі |
| М. |
хімізава́ным |
хімізава́най |
хімізава́ным |
хімізава́ных |
Кароткая форма: хімізава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
хімізава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
хімізу́ецца |
хімізу́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
хімізава́ўся |
хімізава́ліся |
| ж. |
хімізава́лася |
| н. |
хімізава́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
хімізава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
хімізу́ю |
хімізу́ем |
| 2-я ас. |
хімізу́еш |
хімізу́еце |
| 3-я ас. |
хімізу́е |
хімізу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
хімізава́ў |
хімізава́лі |
| ж. |
хімізава́ла |
| н. |
хімізава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
хімізу́й |
хімізу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
хімізу́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
хімізава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
хімізу́ю |
хімізу́ем |
| 2-я ас. |
хімізу́еш |
хімізу́еце |
| 3-я ас. |
хімізу́е |
хімізу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
хімізава́ў |
хімізава́лі |
| ж. |
хімізава́ла |
| н. |
хімізава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
хімізу́й |
хімізу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
хімізава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
хіміза́тар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
хіміза́тар |
хіміза́тары |
| Р. |
хіміза́тара |
хіміза́тараў |
| Д. |
хіміза́тару |
хіміза́тарам |
| В. |
хіміза́тара |
хіміза́тараў |
| Т. |
хіміза́тарам |
хіміза́тарамі |
| М. |
хіміза́тару |
хіміза́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.