машы́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
машы́нны |
машы́нная |
машы́ннае |
машы́нныя |
| Р. |
машы́ннага |
машы́ннай
машы́ннае |
машы́ннага |
машы́нных |
| Д. |
машы́ннаму |
машы́ннай |
машы́ннаму |
машы́нным |
| В. |
машы́нны (неадуш.)
машы́ннага (адуш.) |
машы́нную |
машы́ннае |
машы́нныя (неадуш.)
машы́нных (адуш.) |
| Т. |
машы́нным |
машы́ннай
машы́ннаю |
машы́нным |
машы́ннымі |
| М. |
машы́нным |
машы́ннай |
машы́нным |
машы́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
машыно́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
машыно́вы |
машыно́вая |
машыно́вае |
машыно́выя |
| Р. |
машыно́вага |
машыно́вай
машыно́вае |
машыно́вага |
машыно́вых |
| Д. |
машыно́ваму |
машыно́вай |
машыно́ваму |
машыно́вым |
| В. |
машыно́вы (неадуш.)
машыно́вага (адуш.) |
машыно́вую |
машыно́вае |
машыно́выя (неадуш.)
машыно́вых (адуш.) |
| Т. |
машыно́вым |
машыно́вай
машыно́ваю |
машыно́вым |
машыно́вымі |
| М. |
машыно́вым |
машыно́вай |
машыно́вым |
машыно́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Машэ́вічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Машэ́вічы |
| Р. |
Машэ́віч
Машэ́вічаў |
| Д. |
Машэ́вічам |
| В. |
Машэ́вічы |
| Т. |
Машэ́вічамі |
| М. |
Машэ́вічах |
Машэ́ка
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Машэ́ка |
| Р. |
Машэ́кі |
| Д. |
Машэ́ку |
| В. |
Машэ́ку |
| Т. |
Машэ́кам |
| М. |
Машэ́ку |
Машэ́лева
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Машэ́лева |
| Р. |
Машэ́лева |
| Д. |
Машэ́леву |
| В. |
Машэ́лева |
| Т. |
Машэ́левам |
| М. |
Машэ́леве |
машэ́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
машэ́ннік |
машэ́ннікі |
| Р. |
машэ́нніка |
машэ́ннікаў |
| Д. |
машэ́нніку |
машэ́ннікам |
| В. |
машэ́нніка |
машэ́ннікаў |
| Т. |
машэ́ннікам |
машэ́ннікамі |
| М. |
машэ́нніку |
машэ́нніках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
машэ́нніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
машэ́нніца |
машэ́нніцы |
| Р. |
машэ́нніцы |
машэ́нніц |
| Д. |
машэ́нніцы |
машэ́нніцам |
| В. |
машэ́нніцу |
машэ́нніц |
| Т. |
машэ́нніцай
машэ́нніцаю |
машэ́нніцамі |
| М. |
машэ́нніцы |
машэ́нніцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
машэ́нніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
машэ́нніцкі |
машэ́нніцкая |
машэ́нніцкае |
машэ́нніцкія |
| Р. |
машэ́нніцкага |
машэ́нніцкай
машэ́нніцкае |
машэ́нніцкага |
машэ́нніцкіх |
| Д. |
машэ́нніцкаму |
машэ́нніцкай |
машэ́нніцкаму |
машэ́нніцкім |
| В. |
машэ́нніцкі (неадуш.)
машэ́нніцкага (адуш.) |
машэ́нніцкую |
машэ́нніцкае |
машэ́нніцкія (неадуш.)
машэ́нніцкіх (адуш.) |
| Т. |
машэ́нніцкім |
машэ́нніцкай
машэ́нніцкаю |
машэ́нніцкім |
машэ́нніцкімі |
| М. |
машэ́нніцкім |
машэ́нніцкай |
машэ́нніцкім |
машэ́нніцкіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
машэ́нніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
машэ́нніцтва |
| Р. |
машэ́нніцтва |
| Д. |
машэ́нніцтву |
| В. |
машэ́нніцтва |
| Т. |
машэ́нніцтвам |
| М. |
машэ́нніцтве |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.