журы́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
журу́ся |
жу́рымся |
2-я ас. |
жу́рышся |
жу́рыцеся |
3-я ас. |
жу́рыцца |
жу́рацца |
Прошлы час |
м. |
журы́ўся |
журы́ліся |
ж. |
журы́лася |
н. |
журы́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
журы́ся |
журы́цеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
жу́рачыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
журы́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
журу́ |
жу́рым |
2-я ас. |
жу́рыш |
жу́рыце |
3-я ас. |
жу́рыць |
жу́раць |
Прошлы час |
м. |
журы́ў |
журы́лі |
ж. |
журы́ла |
н. |
журы́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
журы́ |
журы́це |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
жу́рачы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Журэ́вічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Журэ́вічы |
Р. |
Журэ́віч Журэ́вічаў |
Д. |
Журэ́вічам |
В. |
Журэ́вічы |
Т. |
Журэ́вічамі |
М. |
Журэ́вічах |
журэ́нька
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
журэ́нька |
Р. |
журэ́нькі |
Д. |
журэ́ньцы |
В. |
журэ́ньку |
Т. |
журэ́нькай журэ́нькаю |
М. |
журэ́ньцы |
Крыніцы:
piskunou2012.
журэ́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
журы́ць |
жура́ць |
Прошлы час |
м. |
журэ́ў |
журэ́лі |
ж. |
журэ́ла |
н. |
журэ́ла |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
журучы́ |
Крыніцы:
piskunou2012.