Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агеёжзілоруыэюя’
абгджзйклмнрстфцчш

бентані́тавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бентані́тавы бентані́тавая бентані́тавае бентані́тавыя
Р. бентані́тавага бентані́тавай
бентані́тавае		 бентані́тавага бентані́тавых
Д. бентані́таваму бентані́тавай бентані́таваму бентані́тавым
В. бентані́тавы (неадуш.)
бентані́тавага (адуш.)		 бентані́тавую бентані́тавае бентані́тавыя (неадуш.)
бентані́тавых (адуш.)
Т. бентані́тавым бентані́тавай
бентані́таваю		 бентані́тавым бентані́тавымі
М. бентані́тавым бентані́тавай бентані́тавым бентані́тавых

Крыніцы: piskunou2012.

бе́нтас

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. бе́нтас
Р. бе́нтасу
Д. бе́нтасу
В. бе́нтас
Т. бе́нтасам
М. бе́нтасе

Крыніцы: piskunou2012.

бенуа́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бенуа́р бенуа́ры
Р. бенуа́ра бенуа́раў
Д. бенуа́ру бенуа́рам
В. бенуа́р бенуа́ры
Т. бенуа́рам бенуа́рамі
М. бенуа́ры бенуа́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бенуа́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бенуа́рны бенуа́рная бенуа́рнае бенуа́рныя
Р. бенуа́рнага бенуа́рнай
бенуа́рнае		 бенуа́рнага бенуа́рных
Д. бенуа́рнаму бенуа́рнай бенуа́рнаму бенуа́рным
В. бенуа́рны (неадуш.)
бенуа́рнага (адуш.)		 бенуа́рную бенуа́рнае бенуа́рныя (неадуш.)
бенуа́рных (адуш.)
Т. бенуа́рным бенуа́рнай
бенуа́рнаю		 бенуа́рным бенуа́рнымі
М. бенуа́рным бенуа́рнай бенуа́рным бенуа́рных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Бенцяі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Бенцяі́
Р. Бенцяё́ў
Д. Бенцяя́м
В. Бенцяі́
Т. Бенцяя́мі
М. Бенцяя́х

бе́нч

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бе́нч бе́нчы
Р. бе́нча бе́нчаў
Д. бе́нчу бе́нчам
В. бе́нч бе́нчы
Т. бе́нчам бе́нчамі
М. бе́нчы бе́нчах

Крыніцы: piskunou2012.

Бе́нькаўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Бе́нькаўцы
Р. Бе́нькаўцаў
Д. Бе́нькаўцам
В. Бе́нькаўцы
Т. Бе́нькаўцамі
М. Бе́нькаўцах

Беняко́ні

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Беняко́ні
Р. Беняко́нь
Беняко́няў
Д. Беняко́ням
В. Беняко́ні
Т. Беняко́нямі
М. Беняко́нях

беняко́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. беняко́нскі беняко́нская беняко́нскае беняко́нскія
Р. беняко́нскага беняко́нскай
беняко́нскае		 беняко́нскага беняко́нскіх
Д. беняко́нскаму беняко́нскай беняко́нскаму беняко́нскім
В. беняко́нскі (неадуш.)
беняко́нскага (адуш.)		 беняко́нскую беняко́нскае беняко́нскія (неадуш.)
беняко́нскіх (адуш.)
Т. беняко́нскім беняко́нскай
беняко́нскаю		 беняко́нскім беняко́нскімі
М. беняко́нскім беняко́нскай беняко́нскім беняко́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.