іна́кшы

займеннік, азначальны, безасабовы

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. іна́кшы іна́кшая іна́кшае іна́кшыя
Р. іна́кшага іна́кшай
іна́кшае		 іна́кшага іна́кшых
Д. іна́кшаму іна́кшай іна́кшаму іна́кшым
В. іна́кшага (адуш.)
іна́кшы (неадуш.)		 іна́кшую іна́кшае іна́кшых
іна́кшыя
Т. іна́кшым іна́кшай
іна́кшаю		 іна́кшым іна́кшымі
М. іна́кшым іна́кшай іна́кшым іна́кшых

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

іна́кшы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. іна́кшы іна́кшая іна́кшае іна́кшыя
Р. іна́кшага іна́кшай
іна́кшае		 іна́кшага іна́кшых
Д. іна́кшаму іна́кшай іна́кшаму іна́кшым
В. іна́кшы (неадуш.)
іна́кшага (адуш.)		 іна́кшую іна́кшае іна́кшыя (неадуш.)
іна́кшых (адуш.)
Т. іна́кшым іна́кшай
іна́кшаю		 іна́кшым іна́кшымі
М. іна́кшым іна́кшай іна́кшым іна́кшых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

іна́кшы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. іна́кшы іна́кшая іна́кшае іна́кшыя
Р. іна́кшага іна́кшай
іна́кшае		 іна́кшага іна́кшых
Д. іна́кшаму іна́кшай іна́кшаму іна́кшым
В. іна́кшы (неадуш.)
іна́кшага (адуш.)		 іна́кшую іна́кшае іна́кшыя (неадуш.)
іна́кшых (адуш.)
Т. іна́кшым іна́кшай
іна́кшаю		 іна́кшым іна́кшымі
М. іна́кшым іна́кшай іна́кшым іна́кшых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

іна́кшы ино́й, друго́й;

гэ́та ўжо і. ко́лер — э́то уже́ ино́й (друго́й) цвет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

іна́кшы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і іншы. Вялося многа там ласёў І дзікіх коз было. Цяпер іх, кажуць, не відно, Не чуцен грозны рык; І п’юць хваёвае віно Інакшыя звяры... Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іна́кшы

1. (іншы) ánderer;

2. (пэўны) máncher; manch éiner

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Іна́кшы ’другі’, ’які-н., некаторы’ (ТСБМ, Нас., Яруш., Гарэц., Мал., Касп., Шат.), іна́чшы (Мал.). Рус. ина́кий, укр. іна́кший, польск. inaki, уст. inakszy, в.-луж. hinaši, н.-луж. hynakšy, чэш. jinaký, jinačí, славац. inakší, славен. inȃk, серб.-харв. ȉnȃk, балг. и́накъв, макед. инаков, ст.-рус. инакыи. Прасл. вытворнае з суф. ‑akъ ад *inъ (гл. іншы), дакладна адпаведнае літ. vienókas, vienókis ’аднолькавы’, гоц. ainaha ’адзіны’, ірл. oenach ’сход, рынак’. Гл. Фасмер, 2, 130; Трубачоў, Эт. сл., 8, 230; Шанскі, 2, I, 65; Слаўскі, 1, 456. Форма інакшы з суфіксам вышэйшай ступені ‑šy. Сюды ж іна́кшыць ’змяняць’ (Касп., Нас.). Гл. інакш.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

іна́кшыць

‘перайначваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. іна́кшу іна́кшым
2-я ас. іна́кшыш іна́кшыце
3-я ас. іна́кшыць іна́кшаць
Прошлы час
м. іна́кшыў іна́кшылі
ж. іна́кшыла
н. іна́кшыла
Загадны лад
2-я ас. іна́кшы іна́кшыце
Дзеепрыслоўе
цяп. час іна́кшачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

насто́йлівы, ‑ая, ‑ае.

1. Рашучы ў дасягненні сваёй мэты, свайго жадання. Настойлівы чалавек. □ Мы пабудзем тут шахцёрскі гарт Вопытных, настойлівых майстроў. Аўрамчык. Рос. [Нічыпар] упартым і настойлівым. Мележ.

2. Які выражае рашучасць. І зноў стукат, але ўжо інакшы — глухі і настойлівы. Лупсякоў. [Ніна] пачырванела пад настойлівым поглядам таварышкі. Васілевіч. // Які ажыццяўляецца з рашучасцю, упартасцю. Настойлівыя пошукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

другі́, -а́я, -о́е.

1. гл. два.

2. Не такі, інакшы, непадобны да гэтага або ранейшага.

Зусім д. голас.

3. Паўторны.

Д. прыезд.

4. Ужыв. пры супрацьстаўленні.

Аднаму чалавеку весела, а другому сумна.

Адзін большы, д. меншы.

5. Не галоўны па значэнні, другарадны.

На другіх ролях.

6. Які замяняе першага, сапраўднага.

У яго цяпер д. бацька.

7. Не гэты, іншы.

Другім разам прыходзьце.

8. займ. неазнач. Які-н. іншы.

Д. дзякаваў бы, а ты не задаволены.

9. Які атрымліваецца пры дзяленні на два.

Другая частка.

10. у знач. наз. друга́я, -о́й, ж. Другая частка чаго-н.; палавіна.

Адна другая.

11. у знач. наз. друго́е, -о́га, н. Страва, якая падаецца пасля першай.

На другое падалі мачанку.

12. у знач. наз. другі́, -о́га, м., мн. -і́я, -і́х. Хтосьці іншы, не сам.

Сам не гам і другому не дам (прымаўка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)