ізаго́ны

(гр. іза- + -гон)

ізалініі арыентацыі пэўнай фізічнай велічыні (напр. у метэаралогіі — напрамак ветру, у астраноміі — сонечнага зацьмення).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ізаго́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ізаго́на ізаго́ны
Р. ізаго́ны ізаго́н
Д. ізаго́не ізаго́нам
В. ізаго́ну ізаго́ны
Т. ізаго́най
ізаго́наю		 ізаго́намі
М. ізаго́не ізаго́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)