ізаго́ны
(гр. іза- + -гон)
ізалініі арыентацыі пэўнай фізічнай велічыні (напр. у метэаралогіі — напрамак ветру, у астраноміі — сонечнага зацьмення).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)