ідыёцкі, -ая, -ае.

1. Уласцівы ідыёту (у 1 знач.).

І. выраз твару.

2. Дурны, бязглузды (разм.).

Трапіць у ідыёцкае становішча.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ідыё́цкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ідыё́цкі ідыё́цкая ідыё́цкае ідыё́цкія
Р. ідыё́цкага ідыё́цкай
ідыё́цкае		 ідыё́цкага ідыё́цкіх
Д. ідыё́цкаму ідыё́цкай ідыё́цкаму ідыё́цкім
В. ідыё́цкі (неадуш.)
ідыё́цкага (адуш.)		 ідыё́цкую ідыё́цкае ідыё́цкія (неадуш.)
ідыё́цкіх (адуш.)
Т. ідыё́цкім ідыё́цкай
ідыё́цкаю		 ідыё́цкім ідыё́цкімі
М. ідыё́цкім ідыё́цкай ідыё́цкім ідыё́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ідыё́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ідыё́цкі ідыё́цкая ідыё́цкае ідыё́цкія
Р. ідыё́цкага ідыё́цкай
ідыё́цкае		 ідыё́цкага ідыё́цкіх
Д. ідыё́цкаму ідыё́цкай ідыё́цкаму ідыё́цкім
В. ідыё́цкі (неадуш.)
ідыё́цкага (адуш.)		 ідыё́цкую ідыё́цкае ідыё́цкія (неадуш.)
ідыё́цкіх (адуш.)
Т. ідыё́цкім ідыё́цкай
ідыё́цкаю		 ідыё́цкім ідыё́цкімі
М. ідыё́цкім ідыё́цкай ідыё́цкім ідыё́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ідыёцкі прям., перен. идио́тский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ідыёцкі, ‑ая, ‑ае.

1. Уласцівы ідыёту (у 1 знач.). Ідыёцкі ўчынак. Ідыёцкі выраз твару.

2. Разм. Неразумны, дурны, бязглузды. Трапіць у ідыёцкае становішча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ідыёцкі разм idiótisch, blödsinnig; dämlich (дурнаваты); hírnverbrannt (шалёны, дзівацкі)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ідыёцтва, -а, н. (разм.).

Неразумнасць, бязглуздасць; ідыёцкі ўчынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

идио́тский ідыёцкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

idiotic [ˌɪdiˈɒtɪk] adj. ідыёцкі; дурны́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ідыяты́чны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і ідыёцкі. Ідыятычная ўсмешка. Ідыятычны ўчынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)