ідыёцкі, -ая, -ае.

1. Уласцівы ідыёту (у 1 знач.).

І. выраз твару.

2. Дурны, бязглузды (разм.).

Трапіць у ідыёцкае становішча.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)