я́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. я́ўны я́ўная я́ўнае я́ўныя
Р. я́ўнага я́ўнай
я́ўнае		 я́ўнага я́ўных
Д. я́ўнаму я́ўнай я́ўнаму я́ўным
В. я́ўны (неадуш.)
я́ўнага (адуш.)		 я́ўную я́ўнае я́ўныя (неадуш.)
я́ўных (адуш.)
Т. я́ўным я́ўнай
я́ўнаю		 я́ўным я́ўнымі
М. я́ўным я́ўнай я́ўным я́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

я́ўны, -ая, -ае.

1. Не скрыты, адкрыты.

Я. вораг.

2. Зусім відавочны.

Яўнае парушэнне закона.

Ён яўна (прысл.) памыляецца.

|| наз. я́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

я́ўны

1. (не скрываемый) я́вный, откры́тый;

2. (несомненный) я́вный, очеви́дный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

я́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. Не скрыты, не сакрэтны; адкрыты. Адсідка ў крэпасці вяла за сабою паліцэйскі нагляд: яўны або патайны. Лужанін. Пасля ўсяго Гані стала зразумела адно: калі ў бойцы вораг быў яўны, адкрыты, узброены, яго бачылі твар у твар, то зараз, у мірную пару, яго цяжка распазнаць, нават з вока на вока. Грамовіч. І ні разу ён [Алесь] не прамінаў, каб дазнацца прычыну тых страхаў. А іх — яўных і ўяўных — хапала тады. Ваданосаў.

2. Зусім відавочны, зразумелы ўсім. Конь выказаў яўныя намеры кінуцца ўперад. Лынькоў. Ад гэтага вее ўжо не чым іншым, як яўным жаданнем некаму спадабацца. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́ўны разм óffensichtlich, áugenscheinlich; óffenbar; klar, déutlich, áusgesprochen; únverkennbar (несумненны);

я́ўная хлусня́ éine óffensichtliche Lüge;

я́ўная несправядлі́васць éine óffensichtliche Úngerechtigkeit

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

яўны, ясны

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

очеви́дный відаво́чны, я́ўны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

відаво́чны, -ая, -ае.

1. Яўны, прыметны.

Відавочная мана.

2. Бясспрэчны.

В. факт.

|| наз. відаво́чнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

непрыкры́ты, -ая, -ае.

1. Не пакрыты зверху.

Працаваць з непрыкрытай галавою.

2. перан. Які адразу адчуваецца, яўны, відавочны.

Непрыкрытая хлусня.

|| наз. непрыкры́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

незамаскірава́ны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае маскіроўкі. Незамаскіраванае акно. // перан. Яўны, адкрыты. Незамаскіраваны падман.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)