Verbum

анлайнавы слоўнік

Юпі́тэр

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Юпі́тэр

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Юпі́тэр м., астр., миф. Юпи́тер

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

юпі́тэр, ‑а, м.

1. Магутная электрычная дугавая лямпа, якая выкарыстоўваецца ў кінатэхніцы для штучнага або камбінаванага дсвятлення пры кіназдымках.

2. (з вялікай літары). Пятая па адлегласці ад Сонца, самая вялікая планета сонечнай сістэмы.

3. (з вялікай літары). У старажытнай рымскай міфалогіі — вярхоўны бог.

[Ад лац. Jupiter.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Юпітэр (міфал.) 3/431; 4/563; 8/372, 653; 11/508, 509

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Юпітэр (планета) 3/307, 375; 4/587; 6/262; 7/156; 8/461; 10/6; 11/509 (іл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Юпітэр,

старажытнарымскі цар багоў.

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Юпітэр,

планета Сонечнай сістэмы.

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

юпі́тэр

(лац. Juppiter = імя вярхоўнага бога ў старажытнарымскай міфалогіі)

магутны электрычны асвятляльны прыбор, які выкарыстоўваецца пры кіназдымках.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

юпі́тэр

(лац. Juppiter = імя вярхоўнага бога ў старажытнарымскай міфалогіі)

магутны электрычны асвятляльны прыбор, які выкарыстоўваецца пры кіназдымках.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)