эспадро́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спартыўная шабля, якая прымяняецца ў фехтаванні.

|| прым. эспадро́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эспадро́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эспадро́н эспадро́ны
Р. эспадро́на эспадро́наў
Д. эспадро́ну эспадро́нам
В. эспадро́н эспадро́ны
Т. эспадро́нам эспадро́намі
М. эспадро́не эспадро́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эспадро́н м., спорт. эспадро́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эспадро́н спорт. эспадро́н, -на м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эспадро́н, ‑а, м.

Вучэбная зброя, якая прымяняецца ў фехтаванні. // Спартыўная барацьба з гэтай зброяй. Спаборніцтвы па эспадрону.

[Фр. espadon ад ісп. espada — шпага.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эспадрон

т. 18, кн. 1, с. 161

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

эспадро́н м. спарт. (у фехтаванніе) Säbel m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

эспадро́н

(фр. espadon, ад ісп. espada = шпага)

шпага для фехтавання, а таксама спартыўная барацьба з гэтай зброяй.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Rapíer

n -s, -e рапі́ра, эспадро́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Háudegen

m -s, -

1) спарт. эспадро́н, пала́ш

2) разм. руба́ка; задзі́ра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)