э́рэ

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. э́рэ э́рэ
Р. э́рэ э́рэ
Д. э́рэ э́рэ
В. э́рэ э́рэ
Т. э́рэ э́рэ
М. э́рэ э́рэ

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

э́рэ нескл., ср. (монета) э́ре

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

э́рэ, нескл., н.

У скандынаўскіх краінах — дробная разменная манета, сотая частка кроны.

[Дацк. øre, нарв. øre, швед. öre.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Эрэ (граш. адзінка) 6/115

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

э́рэ

(сканд. ore)

разменная манета Швецыі, Нарвегіі і Даніі, роўная 1/100 кроны2 1.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

э́ре (монета) э́рэ нескл., ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

БЕЛЬТ МАЛЫ́

(дацкае Lille Baelt),

заходні праліў у сістэме Дацкіх праліваў, паміж а-вамі Фюн і Эрэ на У, в-вам Альс і п-вам Ютландыя на З. Даўж. каля 130 км, найменшая шыр. 0,6 км. Глыб. на фарватэры 10 м. У суровыя зімы замярзае. Праз Бельт малы пабудаваны чыг. (на магістралі Гамбург—Капенгаген—Стакгольм) і 2 аўтамаб. масты.

т. 3, с. 93

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кро́на​2

(ням. Krone)

1) грашовая адзінка Швецыі, Нарвегіі і Даніі, роўная 100 эрэ;

2) англійская сярэбраная манета, роўная 5 шылінгам 1 (да 1971 г.);

3) залатая манета Францыі (14—17 ст.), Англіі (16—17 ст.) і некаторых іншых краін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)