Verbum

анлайнавы слоўнік

эйфары́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эйфары́я ж., мед., перен. эйфори́я

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эйфары́я, ‑і, ж.

Стан прыўзнятага настрою, бестурботнасці, здаволення, якое не адпавядае аб’ектыўным умовам.

[Грэч. euphoria.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эйфарыя

т. 18, кн. 1, с. 53

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

эйфары́я

(гр. euphoria, ад eu = добра + phoreo = пераношу)

стан прыўзнятага настрою, бестурботнасці, здаволення, які не адпавядае аб’ектыўным умовам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эйфары́я

(гр. euphoria, ад eu = добра + phoreo = пераношу)

1) стан прыўзнятага настрою, бестурботнасці, здаволення, які не адпавядае аб’ектыўным умовам;

2) мед. хваравіты стан раскошы, выкліканы наркатычнымі сродкамі або душэўным захворваннем.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

euphoria [ju:ˈfɔ:riə] n. эйфары́я

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

эйфори́я психол. эйфары́я, -ры́і ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

euforia

ж. эйфарыя; эўфарыя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

эўфары́я

(гр. euphoria)

тое, што і эйфарыя.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)