эйфарыя, ‑і,
Стан прыўзнятага настрою, бестурботнасці, здаволення, якое не адпавядае аб’ектыўным умовам.
[Грэч. euphoria.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эйфарыя, ‑і,
Стан прыўзнятага настрою, бестурботнасці, здаволення, якое не адпавядае аб’ектыўным умовам.
[Грэч. euphoria.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)