‘частка кулямётнага прыцэла’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| шчы́цікі | ||
| шчы́ціка | шчы́цікаў | |
| шчы́ціку | шчы́цікам | |
| шчы́цікі | ||
| шчы́цікам | шчы́цікамі | |
| шчы́ціку | шчы́ціках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
‘насякомае’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| шчы́цікі | ||
| шчы́ціка | шчы́цікаў | |
| шчы́ціку | шчы́цікам | |
| шчы́ціка | шчы́цікаў | |
| шчы́цікам | шчы́цікамі | |
| шчы́ціку | шчы́ціках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. Насякомае з атрада хобатных, драўнінны або лясны клоп.
2. Рухомая частка кулямётнага і пад. прыцэла, што служыць для ўстаноўкі прыцэла на дыстанцыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)