шчы́цік, ‑а,
1. Насякомае з атрада хобатных, драўнінны або лясны клоп.
2. Рухомая частка кулямётнага і пад. прыцэла, што служыць для ўстаноўкі прыцэла на дыстанцыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шчы́цік, ‑а,
1. Насякомае з атрада хобатных, драўнінны або лясны клоп.
2. Рухомая частка кулямётнага і пад. прыцэла, што служыць для ўстаноўкі прыцэла на дыстанцыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)