Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
шчупа́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.
Драпежная прэснаводная рыба са сплюснутай выцягнутай галавой і доўгім тулавам.
Злавіць шчупака на вуду.
|| памянш.шчупачо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.
|| прым.шчупако́вы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
шчупа́к, -ка́м. щу́ка ж.;
◊ на то́е і ш. у мо́ры, каб кара́сь не драма́ў — посл. на то и щу́ка в мо́ре, чтоб кара́сь не дрема́л
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шчупа́к, ‑а; м.
Драпежная прэснаводная прамысловая рыба сямейства шчупаковых з доўгім выцягнутым тулавам, вялікай сплюснутай галавой. [Тульба] дастаў з місы ладнага-такі, з паўметра, шчупака.Радкевіч.А ў глыбокай тоні жыў шчупак сярэбраны З вострымі зубамі, хітры, як купец.Танк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)