шху́на, -ы, мн. -ы, шхун, ж.

Марское судна, якое мае дзве або некалькі мачтаў з касымі парусамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шху́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шху́на шху́ны
Р. шху́ны шху́н
Д. шху́не шху́нам
В. шху́ну шху́ны
Т. шху́най
шху́наю		 шху́намі
М. шху́не шху́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шху́на ж., мор. шху́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шху́на мор. шху́на, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шху́на, ‑ы, ж.

Парусы карабель, які мае дзве або некалькі мачтаў з касымі парусамі. Не будзе кідацца акіян На фарштэвень шхуны маёй. Караткевіч. Мора баразнілі рыбацкія шхуны, баркасы. Карпаў.

[Англ. schooner.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шхуна

т. 17, с. 492

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

шху́на ж марск Schóner m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аднама́чтавы, ‑ая, ‑ае.

З адной мачтай. Аднамачтавая шхуна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

szkuner

м. шхуна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

schooner [ˈsku:nə] n.

1. шху́на

2. фужэ́р для шэ́ры-брэ́ндзі; AmE вялі́кі піўны́ ке́ліх

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)